Formula:la-coniugatio-1/doc

Subpagina haec est documentatio de Formula:la-coniugatio-1. Hic legitur quomodo uti, ac categoriae, nexus invervici et cetera continentur qui formula in origine non continet.

Propositum

Creabitur tabula formarum verbi coniugationis primae.

Usus

{{la-coniugatio-1|1|2|3|4|act|infPerfAct2|...}}

1 = thema praesentis

2 = thema perfecti

3 = thema supini

4 = thema non supini

v = vocalis commutando: ā←v (v=a, … )

act = solum vox activa

impas = vox passiva impersonalis III.sg plus

impas2 = vox passiva impersonalis III.sg et III.pl plus

nparf = sine participio infinitivoque futuro

nperf = sine tempore perfecto

ngndv = sine gerundivo

infPerfAct2

3plPerfIndAct2

Exempla

vocō

{{la-coniugatio-1|voc}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
voc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	vocō	vocem		vocābam	vocārem	vocābō
II. sing.	vocās	vocēs	vocā!	vocābās	vocārēs	vocābis	vocātō!
III. sing.	vocat	vocet		vocābat	vocāret	vocābit	vocātō!
I. plur.	vocāmus	vocēmus		vocābāmus	vocārēmus	vocābimus
II. plur.	vocātis	vocētis	vocāte!	vocābātis	vocārētis	vocābitis	vocātōte!
III. plur.	vocant	vocent		vocābant	vocārent	vocābunt	vocantō!
Thema	Vox passiva
voc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	vocor	vocer		vocābar	vocārer	vocābor
II. sing.	vocāris	vocēris	vocāre!	vocābāris	vocārēris	vocāberis	vocātor!
III. sing.	vocātur	vocētur		vocābātur	vocārētur	vocābitur	vocātor!
I. plur.	vocāmur	vocēmur		vocābāmur	vocārēmur	vocābimur
II. plur.	vocāminī	vocēminī	vocāminī!	vocābāminī	vocārēminī	vocābiminī	—
III. plur.	vocantur	vocentur		vocābantur	vocārentur	vocābuntur	vocantor!

Thema	Vox activa
vocāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	vocāvī	vocāverim	vocāveram	vocāvissem	vocāverō
II. sing.	vocāvistī	vocāveris	vocāverās	vocāvissēs	vocāveris
III. sing.	vocāvit	vocāverit	vocāverat	vocāvisset	vocāverit
I. plur.	vocāvimus	vocāverimus	vocāverāmus	vocāvissēmus	vocāverimus
II. plur.	vocāvistis	vocāveritis	vocāverātis	vocāvissētis	vocāveritis
III. plur.	vocāvērunt	vocāverint	vocāverant	vocāvissent	vocāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	vocāre	vocāvisse	vocātūrum, -am, -um esse	vocāns		vocātūrus, -a, -um­
Vox passiva	vocārī	vocātum, -am, -um esse	vocātum īrī		vocātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
vocandī		vocandus, -a, -um			vocātum	vocātū

domō

{{la-coniugatio-1|dom|domu|domit}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dom-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	domō	domem		domābam	domārem	domābō
II. sing.	domās	domēs	domā!	domābās	domārēs	domābis	domātō!
III. sing.	domat	domet		domābat	domāret	domābit	domātō!
I. plur.	domāmus	domēmus		domābāmus	domārēmus	domābimus
II. plur.	domātis	domētis	domāte!	domābātis	domārētis	domābitis	domātōte!
III. plur.	domant	doment		domābant	domārent	domābunt	domantō!
Thema	Vox passiva
dom-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	domor	domer		domābar	domārer	domābor
II. sing.	domāris	domēris	domāre!	domābāris	domārēris	domāberis	domātor!
III. sing.	domātur	domētur		domābātur	domārētur	domābitur	domātor!
I. plur.	domāmur	domēmur		domābāmur	domārēmur	domābimur
II. plur.	domāminī	domēminī	domāminī!	domābāminī	domārēminī	domābiminī	—
III. plur.	domantur	domentur		domābantur	domārentur	domābuntur	domantor!

Thema	Vox activa
domu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	domuī	domuerim	domueram	domuissem	domuerō
II. sing.	domuistī	domueris	domuerās	domuissēs	domueris
III. sing.	domuit	domuerit	domuerat	domuisset	domuerit
I. plur.	domuimus	domuerimus	domuerāmus	domuissēmus	domuerimus
II. plur.	domuistis	domueritis	domuerātis	domuissētis	domueritis
III. plur.	domuērunt	domuerint	domuerant	domuissent	domuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	domāre	domuisse	domitūrum, -am, -um esse	domāns		domitūrus, -a, -um­
Vox passiva	domārī	domitum, -am, -um esse	domitum īrī		domitus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
domandī		domandus, -a, -um			domitum	domitū

secō

{{la-coniugatio-1|sec|secu|sect}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
sec-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	secō	secem		secābam	secārem	secābō
II. sing.	secās	secēs	secā!	secābās	secārēs	secābis	secātō!
III. sing.	secat	secet		secābat	secāret	secābit	secātō!
I. plur.	secāmus	secēmus		secābāmus	secārēmus	secābimus
II. plur.	secātis	secētis	secāte!	secābātis	secārētis	secābitis	secātōte!
III. plur.	secant	secent		secābant	secārent	secābunt	secantō!
Thema	Vox passiva
sec-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	secor	secer		secābar	secārer	secābor
II. sing.	secāris	secēris	secāre!	secābāris	secārēris	secāberis	secātor!
III. sing.	secātur	secētur		secābātur	secārētur	secābitur	secātor!
I. plur.	secāmur	secēmur		secābāmur	secārēmur	secābimur
II. plur.	secāminī	secēminī	secāminī!	secābāminī	secārēminī	secābiminī	—
III. plur.	secantur	secentur		secābantur	secārentur	secābuntur	secantor!

Thema	Vox activa
secu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	secuī	secuerim	secueram	secuissem	secuerō
II. sing.	secuistī	secueris	secuerās	secuissēs	secueris
III. sing.	secuit	secuerit	secuerat	secuisset	secuerit
I. plur.	secuimus	secuerimus	secuerāmus	secuissēmus	secuerimus
II. plur.	secuistis	secueritis	secuerātis	secuissētis	secueritis
III. plur.	secuērunt	secuerint	secuerant	secuissent	secuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	secāre	secuisse	sectūrum, -am, -um esse	secāns		sectūrus, -a, -um­
Vox passiva	secārī	sectum, -am, -um esse	sectum īrī		sectus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
secandī		secandus, -a, -um			sectum	sectū

stō

{{la-coniugatio-1|st|stet|stat|stāt|act=|impas=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
st-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	stō	stem		stābam	stārem	stābō
II. sing.	stās	stēs	stā!	stābās	stārēs	stābis	stātō!
III. sing.	stat	stet		stābat	stāret	stābit	stātō!
I. plur.	stāmus	stēmus		stābāmus	stārēmus	stābimus
II. plur.	stātis	stētis	stāte!	stābātis	stārētis	stābitis	stātōte!
III. plur.	stant	stent		stābant	stārent	stābunt	stantō!­
Thema	Vox passiva
st-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	stātur	stētur		stābātur	stārētur	stābitur	—

Thema	Vox activa
stet-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	stetī	steterim	steteram	stetissem	steterō
II. sing.	stetistī	steteris	steterās	stetissēs	steteris
III. sing.	stetit	steterit	steterat	stetisset	steterit
I. plur.	stetimus	steterimus	steterāmus	stetissēmus	steterimus
II. plur.	stetistis	steteritis	steterātis	stetissētis	steteritis
III. plur.	stetērunt	steterint	steterant	stetissent	steterint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	stāre	stetisse	stātūrum, -am, -um esse	stāns		stātūrus, -a, -um­
Vox passiva	stārī	statum, -am, -um esse	statum īrī		status, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
standī		standus, -a, -um			statum	statū

obstō

{{la-coniugatio-1|obst|obstit||obstāt|act=|impas=|ngndv=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
obst-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	obstō	obstem		obstābam	obstārem	obstābō
II. sing.	obstās	obstēs	obstā!	obstābās	obstārēs	obstābis	obstātō!
III. sing.	obstat	obstet		obstābat	obstāret	obstābit	obstātō!
I. plur.	obstāmus	obstēmus		obstābāmus	obstārēmus	obstābimus
II. plur.	obstātis	obstētis	obstāte!	obstābātis	obstārētis	obstābitis	obstātōte!
III. plur.	obstant	obstent		obstābant	obstārent	obstābunt	obstantō!­
Thema	Vox passiva
obst-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	obstātur	obstētur		obstābātur	obstārētur	obstābitur	—

Thema	Vox activa
obstit-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	obstitī	obstiterim	obstiteram	obstitissem	obstiterō
II. sing.	obstitistī	obstiteris	obstiterās	obstitissēs	obstiteris
III. sing.	obstitit	obstiterit	obstiterat	obstitisset	obstiterit
I. plur.	obstitimus	obstiterimus	obstiterāmus	obstitissēmus	obstiterimus
II. plur.	obstitistis	obstiteritis	obstiterātis	obstitissētis	obstiteritis
III. plur.	obstitērunt	obstiterint	obstiterant	obstitissent	obstiterint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	obstāre	obstitisse	obstātūrum, -am, -um esse	obstāns		obstātūrus, -a, -um­
Vox passiva	obstārī	—	—		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
obstandī		—			—	—

duplō

{{la-coniugatio-1|dupl||duplāt|nparf=}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dupl-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	duplō	duplem		duplābam	duplārem	duplābō
II. sing.	duplās	duplēs	duplā!	duplābās	duplārēs	duplābis	duplātō!
III. sing.	duplat	duplet		duplābat	duplāret	duplābit	duplātō!
I. plur.	duplāmus	duplēmus		duplābāmus	duplārēmus	duplābimus
II. plur.	duplātis	duplētis	duplāte!	duplābātis	duplārētis	duplābitis	duplātōte!
III. plur.	duplant	duplent		duplābant	duplārent	duplābunt	duplantō!
Thema	Vox passiva
dupl-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	duplor	dupler		duplābar	duplārer	duplābor
II. sing.	duplāris	duplēris	duplāre!	duplābāris	duplārēris	duplāberis	duplātor!
III. sing.	duplātur	duplētur		duplābātur	duplārētur	duplābitur	duplātor!
I. plur.	duplāmur	duplēmur		duplābāmur	duplārēmur	duplābimur
II. plur.	duplāminī	duplēminī	duplāminī!	duplābāminī	duplārēminī	duplābiminī	—
III. plur.	duplantur	duplentur		duplābantur	duplārentur	duplābuntur	duplantor!

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	duplāre	—	—	duplāns		—­
Vox passiva	duplārī	duplātum, -am, -um esse	duplātum īrī		duplātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
duplandī		duplandus, -a, -um			duplātum	duplātū

nō

{{la-coniugatio-1|n|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
n-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	nō	nem		nābam	nārem	nābō
II. sing.	nās	nēs	nā!	nābās	nārēs	nābis	nātō!
III. sing.	nat	net		nābat	nāret	nābit	nātō!
I. plur.	nāmus	nēmus		nābāmus	nārēmus	nābimus
II. plur.	nātis	nētis	nāte!	nābātis	nārētis	nābitis	nātōte!
III. plur.	nant	nent		nābant	nārent	nābunt	nantō!

Thema	Vox activa
nāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	nāvī	nāverim	nāveram	nāvissem	nāverō
II. sing.	nāvistī	nāveris	nāverās	nāvissēs	nāveris
III. sing.	nāvit	nāverit	nāverat	nāvisset	nāverit
I. plur.	nāvimus	nāverimus	nāverāmus	nāvissēmus	nāverimus
II. plur.	nāvistis	nāveritis	nāverātis	nāvissētis	nāveritis
III. plur.	nāvērunt	nāverint	nāverant	nāvissent	nāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	nāre	nāvisse	—	nāns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
nandī		nandus, -a, -um			—	—

dō

{{la-coniugatio-1|d|ded|dat|v=a}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
d-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dō	dem		dabam	darem	dabō
II. sing.	dās	dēs	dā!	dabās	darēs	dabis	datō!
III. sing.	dat	det		dabat	daret	dabit	datō!
I. plur.	damus	dēmus		dabāmus	darēmus	dabimus
II. plur.	datis	dētis	date!	dabātis	darētis	dabitis	datōte!
III. plur.	dant	dent		dabant	darent	dabunt	dantō!
Thema	Vox passiva
d-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dor	der		dabar	darer	dabor
II. sing.	daris	dēris	dare!	dabāris	darēris	daberis	dator!
III. sing.	datur	dētur		dabātur	darētur	dabitur	dator!
I. plur.	damur	dēmur		dabāmur	darēmur	dabimur
II. plur.	daminī	dēminī	daminī!	dabāminī	darēminī	dabiminī	—
III. plur.	dantur	dentur		dabantur	darentur	dabuntur	dantor!

Thema	Vox activa
ded-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dedī	dederim	dederam	dedissem	dederō
II. sing.	dedistī	dederis	dederās	dedissēs	dederis
III. sing.	dedit	dederit	dederat	dedisset	dederit
I. plur.	dedimus	dederimus	dederāmus	dedissēmus	dederimus
II. plur.	dedistis	dederitis	dederātis	dedissētis	dederitis
III. plur.	dedērunt	dederint	dederant	dedissent	dederint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dare	dedisse	datūrum, -am, -um esse	dāns		datūrus, -a, -um­
Vox passiva	darī	datum, -am, -um esse	datum īrī		datus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dandī		dandus, -a, -um			datum	datū