seco

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

Loudspeaker red.svgAPI: /ˈsecoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: se·cō — morphologica: sec-o

Notatio[+/-]

← a lingua Protoindoeuropaea: *sek-

Verbum transitivum[+/-]

sec|ō, -āre, -uī, -tum [1][2][3][4][5]

  1. Excīdere, excīdendo elaborare
  2. In partes dividere
  3. (Medicina) (membra) amputare

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
sec- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. secō secem   secābam secārem secābō  
II. sing. secās secēs secā! secābās secārēs secābis secātō!
III. sing. secat secet   secābat secāret secābit secātō!
I. plur. secāmus secēmus   secābāmus secārēmus secābimus  
II. plur. secātis secētis secāte! secābātis secārētis secābitis secātōte!
III. plur. secant secent   secābant secārent secābunt secantō!
Thema Vox passiva
sec- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. secor secer   secābar secārer secābor  
II. sing. secāris secēris secāre! secābāris secārēris secāberis secātor!
III. sing. secātur secētur   secābātur secārētur secābitur secātor!
I. plur. secāmur secēmur   secābāmur secārēmur secābimur  
II. plur. secāminī secēminī secāminī! secābāminī secārēminī secābiminī —
III. plur. secantur secentur   secābantur secārentur secābuntur secantor!
Thema Vox activa
secu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. secuī secuerim secueram secuissem secuerō
II. sing. secuistī secueris secuerās secuissēs secueris
III. sing. secuit secuerit secuerat secuisset secuerit
I. plur. secuimus secuerimus secuerāmus secuissēmus secuerimus
II. plur. secuistis secueritis secuerātis secuissētis secueritis
III. plur. secuērunt secuerint secuerant secuissent secuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		secāre secuisse sectūrum,
-am, -um esse 		secāns   sectūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		secārī sectum,
-am, -um esse 		sectum īrī   sectus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
secandī secandus, -a, -um sectum sectū

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Excīdere, excīdendo elaboraredilatare ▼
Excīdere, excīdendo elaborarecollabi ▲
In partes divideredilatare ▼
In partes dividerecollabi ▲
Membra amputaredilatare ▼
Membra amputarecollabi ▲

Discretiva

Trisambig poseidon.jpg seco dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Italice[+/-]

seco[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
seco prima singularis praesens activa indicativus secare
Appellatio[+/-]
Loudspeaker red.svgAPI: /ˈseko/
Syllabificatio phonetica: se·co — morphologica: sec-o

Hispanice[+/-]

seco[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
seco prima singularis praesens activa indicativus secar
Appellatio[+/-]
Loudspeaker red.svgAPI: [ˈseko]
Syllabificatio phonetica: se·co — morphologica: sec-o

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 275 — “SĔCO, sĕcas, sĕcŭi, raro sĕcāvi, sectum, raro sĕcātum, sĕcare, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 584 — “sĕco, cŭi, ctum (part. futur secaturus, Colum. 5, 6, 2) 1. v. a.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — seco, secuī, sectum, aber secātūrus, āre (tom. 2, p. 2558)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — secare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — seco
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=seco&oldid=218511"