secaturus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /se.kaːˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: se·cā·tū·rus — morphologica: secat-ur-us

Notatio[+/-]

← Latinesecō (secāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
secātūrus
futurum activa participium­ nominativo secō (secāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. secātūrus secātūra secātūrum nom. secātūrī secātūrae secātūra
gen. secātūrī secātūrae secātūrī gen. secātūrōrum secātūrārum secātūrōrum
dat. secātūrō secātūrae secātūrō dat. secātūrīs secātūrīs secātūrīs
acc. secātūrum secātūram secātūrum acc. secātūrōs secātūrās secātūra
abl. secātūrō secātūrā secātūrō abl. secātūrīs secātūrīs secātūrīs
voc. secātūre secātūra secātūrum voc. secātūrī secātūrae secātūra

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Loci[+/-]

L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Hoc autem facile contingit, si prius varam feceris et eam partem, supra quam ramum secaturus es, foeno aut stramentis texeris, ut molliter et sine noxa corticis taleae superpositae secentur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quintus. Caput IX. [2]  — secaturus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: secaturus.