secans

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈsekaːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: se·cāns — morphologica: sec-ans

Notatio[+/-]

← Latine: secō (secāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
secāns
—
 praesens activa participium secō (secāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. secāns secāns secāns nom. secantēs secantēs secantia
gen. secantis secantis secantis gen. secantium secantium secantium
dat. secantī secantī secantī dat. secantibus secantibus secantibus
acc. secantem secantem secāns acc. secantēs
secantīs 		secantēs
secantīs 		secantia
abl. secante
secantī 		secante
secantī 		secante
secantī 		abl. secantibus secantibus secantibus
voc. secāns secāns secāns voc. secantēs secantēs secantia

Translationes[+/-]

Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Quarta ab eodem vertice per medium caput ad frontem procedit; eaque modo sub imo capillo desinit, modo frontem ipsam secans inter supercilia finit … —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • amnes Saros, Cydnos, Tarsum liberam urbem procul a mari secans. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, I. [[3] ] — secans
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: secans.
  3. ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 22, [92] — secans
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=secans&oldid=208374"