duplo

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈduploː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plō — morphologica: dupl-o

Notatio[+/-]

← Latine: duplus

Verbum transitivum [+/-]

dupl|ō, -āre, -ātum [1][2][3][4]

  1. Duplum facere

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
dupl- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. duplō duplem   duplābam duplārem duplābō  
II. sing. duplās duplēs duplā! duplābās duplārēs duplābis duplātō!
III. sing. duplat duplet   duplābat duplāret duplābit duplātō!
I. plur. duplāmus duplēmus   duplābāmus duplārēmus duplābimus  
II. plur. duplātis duplētis duplāte! duplābātis duplārētis duplābitis duplātōte!
III. plur. duplant duplent   duplābant duplārent duplābunt duplantō!
Thema Vox passiva
dupl- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. duplor dupler   duplābar duplārer duplābor  
II. sing. duplāris duplēris duplāre! duplābāris duplārēris duplāberis duplātor!
III. sing. duplātur duplētur   duplābātur duplārētur duplābitur duplātor!
I. plur. duplāmur duplēmur   duplābāmur duplārēmur duplābimur  
II. plur. duplāminī duplēminī duplāminī! duplābāminī duplārēminī duplābiminī —
III. plur. duplantur duplentur   duplābantur duplārentur duplābuntur duplantor!

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		duplāre — — duplāns   —­
Vox
passiva 		duplārī duplātum,
-am, -um esse 		duplātum īrī   duplātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
duplandī duplandus, -a, -um duplātum duplātū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. duplicō, duplicāre

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Duplum faceredilatare ▼
Duplum facerecollabi ▲

Discretiva

duplo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
duplō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi duplus
duplō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi duplus
duplō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi duplus
duplō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi duplus
duplō casus dativus singularis substantivi duplum
duplō casus ablativus singularis substantivi duplum

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈduploː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plō — morphologica: dupl-o

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus
23-79 		Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430 		Isidorus Hispalensis
560-636 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • Alexandro Magno res ibi gerente toto die aestivo unam concham impleri iustum erat, omni vero fecunditate e maiore horto congios senos, e minore singulos, cum et duplo rependebatur argento, nunc etiam singularum arborum largior vena. ter omnibus percutitur aestatibus, postea deputatur. —Naturalis historia Plinii [5]

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Cum autem diutius aures pulsat sonus nullis distinctus articulis, et ab aliquo tandem fine coniunctus alter duplo, aut etiam tanto editur spatio; attentione in succedentem perpetuo sonum motus ille animi, qui attentione ad praeteritum et elapsum sonum cum transibat est factus, reprimitur, id est non ita remanet in memoria. —De musica Augustini [6][7]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Hoc solum oppositorum genus ad se refertur. Non est enim maius, nisi ad minus referatur; et simplum, nisi ad duplum. Nam relativum relativo ita opponitur ut hoc ipsum, quod opponitur, aut eius sit, cui opponitur, ‹aut ad id› quocumque modo referatur. Dimidium enim opponitur duplo, eiusque dupli medium est, sed ita illi opponitur ut eius sit, cui opponitur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [8]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Non ne partes proportionaliter sumptas totidem (ut aiunt) maior circulus admittit atque minor, ita tandem ut si centrum ut divisibile capiatur, circulus quidam erit totidem admittens terminorum sedes quot et ultima circumferentia: quandoquidem non pauciores lineae a centro, et centro proximiore circulo terminatur, quam a remotissimo quocumque. At qui eiusdem rationis ubique fractiones inquirentibus accidit duplo plures fractiones debere capere in circulo per unam diametri partem maiori, quam in eo qui est per unam diametri partem minor. —De somnii interpretatione Iordani Bruni [9][7]

saec. XIX.

  • Et quod variat, et quod variatur, itidem secundum aliquid seu secundum quantitatem aliquam vel magis vel minus variatum est, ac tanto tempore, duplo tempore duplum, et duplum duplo tempore; dimidium autem dimidiato tempore, vel dimidiato tempore dimidium, vel aequali tempore duplum. —Aristotelis Physica Bussemakeri [10][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 213 — “DŬPLO, as, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 237 — “duplo, āre, v. a. [duplus]”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — duplo, āre (duplus) (tom. 1, p. 2316)
  4. ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — duplo
  5. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodecimus, cap. 54, [117] — duplo
  6. ↑ 6.0 6.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica (Universitas Turicensis). Liber sextus. Caput VIII, p. 21. — duplo
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 Vicicitatio: duplo.
  8. ↑ Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber II. Caput XXXI. [4] — duplo
  9. ↑ 9.0 9.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De somnii interpretatione (Universitas Turicensis): Sententia X..  — duplo
  10. ↑ 10.0 10.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VII, capitulum V, [4] — duplo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=duplo&oldid=216211"