Jump to content

duplate

E Victionario

Discretiva

duplate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

duplāte

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
duplāte secunda pluralis praesens activa imperativus duplō (duplāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /duˈplaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plā·te — morphologica: dupl-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
duplāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii duplātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /duˈplaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plā·te — morphologica: duplat-e