Jump to content

duplet

E Victionario

Discretiva

duplet dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
duplet tertia singularis praesens activa coniunctivus duplō (duplāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈduplet/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plet — morphologica: dupl-et

Usus

[+/-]
Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Nam epistulas vulgares posse scribere et legere mercatoribus non est minimus fructus, artem quoque scire algoristicam, ut decenter numeret, addat et subtrahat, duplet et mediet, multiplicet dividatque convenienter. —Yconomica Conradi Megenbergensis (1309-1374). Liber I. Tractatus II.