Jump to content

duplas

E Victionario

Discretiva

duplas dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

duplās

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
duplās secunda singularis praesens activa indicativus duplō (duplāre)
Forma Modus flexurae originis
duplās casus accusativus pluralis · genus femininum adiectivi duplus
duplās casus accusativus pluralis substantivi dupla
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈduplaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plās — morphologica: dupl-as
Usus
[+/-]
Latinitas postclassica

saec. V.

  • Torquati duplares, torquati simplares: torquis aureus solidus virtutis praemium fuit, quem qui meruisset praeter laudem interdum duplas consequebatur annonas. —Epitoma rei militaris Vegetii (fl.c.400). Liber secundus. VII Nomina et gradus principiorum Legionis, [10].

duplas

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
duplas forma pluralis · genus femininum adiectivi duplo
duplas forma pluralis substantivi dupla
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ˈdupłɐʃ]
Syllabificatio phonetica: du·plas — morphologica: dupl-as

Loci

[+/-]
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. VI.

  • Sunt enim termini: Ex his autem ipsis idem si feceris, ad duplum rursus comparatio remeabit. Pone enim primum minori aequum, id est 8, et ex secundo aufer primum, 16 relinquentur. Sed ex tertio, id est ex 72, aufer primum, id est 8, et duos secundos, id est bis 16, et erit reliqua pars 32. Quibus positis, ad duplas proportiones habitudo redigitur. Idem vero ex his si fiat, rem omnem ad aequalitatis summas eliquabimus. —De institutione arithmetica Boetii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - De institutione arithmetica libri duo. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1844-1864. (Universitas Turicensis):  Liber II.  Caput I. — duplas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: duplas.