Jump to content

nabant

E Victionario

Discretiva

nabant dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nābant tertia pluralis imperfectum activa indicativus (nāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈnaːbant/(classice)
Syllabificatio phonetica: nā·bant — morphologica: n-abant

Loci

[+/-]
Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Iam vestem detraxerat corpori proiecturus semet in flumen, amicique, ut exciperent eum, haud procul nabant, adparebatque anceps periculum tam nataturi quam navigare perseverantis: ergo ingenti certamine concitant remos, quantaque vis humana esse poterat, admota est, ut fluctus, qui se invehebant, everberarentur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum IV, [14] — nabant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: nabant.