nemus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈnemus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ne·mus — morphologica: nem-us
Nomen substantivum
[+/-]nĕm|us, -ŏris neut.
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | nemus | nemora | I |
| gen. | nemoris | nemorum | II |
| dat. | nemorī | nemoribus | III |
| acc. | nemus | nemora | IV |
| abl. | nemore | nemoribus | VI |
| voc. | nemus | nemora | V |
Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Discretiva
 |
nemus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| nēmus | prima pluralis | praesens | activa | coniunctivus | nō (nāre) |
| nēmus | prima pluralis | praesens | activa | indicativus | neō (nēre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈneːmus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nē·mus — morphologica: n-emus