obscurus

Latine

Appellatio

API: /obˈskuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·scū·rus — morphologica: obscur-us

Nomen adiectivum

obscūr|us, -a, -um

1. Luce carens, sine luce.
2. Abditus

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	obscūrus	obscūra	obscūrum	nom.	obscūrī	obscūrae	obscūra
gen.	obscūrī	obscūrae	obscūrī	gen.	obscūrōrum	obscūrārum	obscūrōrum
dat.	obscūrō	obscūrae	obscūrō	dat.	obscūrīs	obscūrīs	obscūrīs
acc.	obscūrum	obscūram	obscūrum	acc.	obscūrōs	obscūrās	obscūra
abl.	obscūrō	obscūrā	obscūrō	abl.	obscūrīs	obscūrīs	obscūrīs
voc.	obscūre	obscūra	obscūrum	voc.	obscūrī	obscūrae	obscūra

obscūrus comparativus	dilatare ▼

obscūrus comparativus	collabi ▲

obscūrus superlativus	dilatare ▼

obscūrus superlativus	collabi ▲

Dictiones collatae

• obscūrātiō

Synonyma

1. tenebricosus, caliginosus, caecus, opācus
2. occultus

Dictiones derivatae

• obscūrē
• obscūritās
• obscūrō, obscūrāre
• obscūrum

Composita

• obscūriloquium
• obscūrefaciō, obscūrefacere

Translationes

Luce carens	dilatare ▼

Luce carens	collabi ▲

Anglice: dark (en), obscure (en) Dacoromane: întunecos (ro), obscur (ro) Finnice: pimeä (fi), hämärä (fi) Francogallice: sombre (fr), obscur (fr), ténébreux (fr) Germanice: dunkel (de), finster (de), obskur (de) Suecice: mörk (sv)

Abditus	dilatare ▼

Abditus	collabi ▲

Anglice: concealed (en), hidden (en), unnoticed (en) Francogallice: caché (fr) Germanice: unbemerkt (de), verborgen (de), versteckt (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Publius Vergilius Maro -70…-19

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Apuleius ca. 125-180

Caelius Aurelianus fl.400

Isidorus Hispalensis 560-636

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (46 a.C.n.)

• rerum natura nullam nobis dedit cognitionem finium, ut ulla in re statuere possimus quatenus, nec hoc in acervo tritici solum, unde nomen est, sed nulla omnino in re minutatim interrogati, dives pauper clarus obscurus sit, multa pauca magna parva longa brevia lata angusta, quanto aut addito aut dempto certum respondeamus non habemus. —Lucullus Ciceronis

class. (ca. 29-19 a.Ch.n.)

• iamque dies infanda aderat; mihi sacra parari

et salsae fruges et circum tempora vittae.

eripui, fateor, leto me et vincula rupi,

limosoque lacu per noctem obscurus in ulva

delitui dum vela darent, si forte dedissent. —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis

class.

• Sed habent differentias aetatis: alius senior est, alius iuvenior; habent corporis: alius formosus, alius deformis est; habent fortunae: ille dives, hic pauper est, ille gratiosus, potens, urbibus notus et populis, hic ignotus plerisque et obscurus. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 158)

• Id adeo factum, quod et tu rusticando obscurus es et ego discendo occupatus. Ita et tibi umbra ignobilitatis a probatore obstitit, et ego numquam studui male facta cuiusquam cognoscere, sed semper potius duxi mea peccata tegere quam aliena indagare. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei

saec. V.

• Ascendente passione atque erumpente distentio dura et durities partium fiet cum dolore vehementi colli atque musculorum, qui buccas colligant, rubor vultus et colligatio supradictorum musculorum, dentium quoque concubitus, hoc est incumbens confixio, sudor plurimus, articulorum frigidus torpor, pulsus obscurus, extensio colli, spiratio difficilis, contractio crurum atque manuum, et infusi et destillati liquoris in os recursio per nares fiet; quibusdam etiam mentis alienatio cum celerrima spiratione sequetur, gutturis et pectoris stridor. —Celerum passionum libri III Caelii Aureliani

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Inter allegoriam autem et aenigma hoc interest, quod allegoriae vis gemini est et sub res alias aliud figuraliter indicat; aenigma vero sensus tantum obscurus est, et per quasdam imagines adumbratus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Fundamentum vere virtutis humilitas, nec tanta claritas ulla est quam elatio non obscuret: scit ille qui clarissimus creatus seque ipsum efferens non obscurus tantum, sed princeps fieri meruit tenebrarum. —De remediis utriusque fortune Petrarcae

Latinitas nova

saec. XVI.

• Unde ad lucem referunt omnia bona, ad tenebras omnia mala et privationes. Inde felicitas ipsa dicitur serenitas, dies, lux, homo felix dicitur clarus, illustris, homo infelix obscurus. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni