Jump to content

obscurissimam

E Victionario

Discretiva

obscurissimam dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscūrissimam casus accusativus singularis · genus femininum adiectivi obscūrissimus (obscūrus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ob.skuːˈris.si.mam/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·ris·si·mam — morphologica: obscur-issim-am

Loci

Aulus Gellius
ca. 130-180
Aurelius Augustinus Hipponensis
354–430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170–177 p.C.n.)

  • Primus autem hoc sapientissimus ille et antiquissimus poetarum dixit hisce versibus:
Ὤ πόποι, οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται.
ἐξ ἡμέων γάρ φασι κάκ' ἔμμεναι· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ
σφῆισιν ἀτασθαλίηισιν ὑπὲρ μόρον ἄλγε' ἔχουσιν.
Itaque M. Cicero, in libro quem De Fato conscripsit, cum quaestionem istam diceret  obscurissimam  esse et inplicatissimam, Chrysippum quoque philosophum non expedisse se in ea ait his verbis: “Chrysippus aestuans laboransque quonam hoc modo explicet, et fato omnia fieri et esse aliquid in nobis, intricatur.” —Noctes Atticae A. Gellii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • His ita pro meo modulo pertractatis atque discussis, quaestionem tamen de coniugiis  obscurissimam  et implicatissimam esse non nescio. Nec audeo profiteri omnes sinus eius, vel in hoc opere, vel in alio me adhuc explicasse, vel iam posse, si urgear, explicare. Illud autem unde me itidem in alia scheda consulendum existimasti, seorsum etiam ego enodare curarem, si mihi aliud quam tibi visum est, videretur: cum vero eadem sit etiam nostra sententia, non hinc opus est diutius disputare. —De coniugiis adulterinis Augustini [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber septimus. Capitulum II, [15] — obscurissimam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: obscurissimam.
  3. 3.0 3.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De coniugiis adulterinis. (Universitas Turicensis): Liber primus. Caput XXV, p. 32. — obscurissimam