Jump to content

obscuriora

E Victionario

Discretiva

obscuriora dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscūriōra casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
obscūriōra casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
obscūriōra casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ob.skuːriˈoːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·ri·ō·ra — morphologica: obscur-ior-a

Loci

Marcus Terentius Varro
-116…-27
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
Ulco Cats Bussemaker
1810-1865
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Quae ideo sunt  obscuriora , quod neque omnis impositio verborum exstat, quod vetustas quasdam delevit, nec quae exstat sine mendo omnis imposita, nec quae recte est imposita, cuncta manet (multa enim verba litteris commutatis sunt interpolata), neque omnis origo est nostrae linguae e vernaculis verbis, et multa verba aliud nunc ostendunt, aliud ante significabant, ut hostis: nam tum eo verbo dicebant peregrinum qui suis legibus uteretur, nunc dicunt eum quem tum dicebant perduellem. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Vide quanti apud me sis; etsi iure id quidem; non enim te amore vinco. Verum tamen quod praesenti tibi prope subnegaram, non tribueram certe id absenti debere non potui. Itaque ut primum Velia navigare coepi, institui Topica Aristotelea conscribere ab ipsa urbe commonitus amantissima tui. Eum librum tibi misi Regio, scriptum quam planissime res illa scribi potuit. Sin tibi quaedam videbuntur  obscuriora , cogitare debebis nullam artem litteris sine interprete et sine aliqua exercitatione percipi posse. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [3][2]

class.

  • Ex his fulgoribus quaedam praeceps eunt similia prosilientibus stellis, quaedam certo loco permanent et tantum lucis emittunt, ut fugent tenebras ac diem repraesentent, donec consumpto alimento primum  obscuriora  sint, deinde flammae modo, quae in se cadit, per assiduam deminutionem redigantur ad nihilum. Ex his quaedam in nubibus apparent, quaedam supra nubes, cum aer spissus ignem, quem propior terris diu paverat, usque in sidera expressit. —Naturales quaestiones Senecae [4][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Naturaliter autem constituta est via ab iis quae sunt nobis notiora et clariora, ad ea quae sunt clariora et notiora natura; non enim eadem sunt et nobis nota, et simpliciter quare necesse est hoc modo progredi, nimirum ex iis quae natura quidem sunt  obscuriora , nobis tamen sunt clariora, ad ea quae sunt notiora et clariora natura. —Aristotelis Physica Bussemakeri [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, V. p. 35 — obscuriora
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: obscuriora.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Ep. 19 [1] — obscuriora
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 1. 15, versus 2 — obscuriora
  5. 5.0 5.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber I, capitulum I, [2] — obscuriora