obscuras

E Victionario

Discretiva

obscuras dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

obscūrās[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
obscūrās secunda singularis praesens activa indicativus obscūrō (obscūrāre)
Forma Modus flexurae originis
obscūrās casus accusativus pluralis · genus femininum adiectivi obscūrus
Appellatio[+/-]
API: /obˈskuːraːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·rās — morphologica: obscur-as

Francogallice[+/-]

obscuras[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
obscuras secunda singularis perfectum activa indicativus obscurer
Appellatio[+/-]
API: [ɔb.skyˈʁa]
Syllabificatio phonetica: ob·scu·ras — morphologica: obscur-as

Hispanice[+/-]

obscuras[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscuras forma pluralis · genus femininum adiectivi obscuro
Appellatio[+/-]
API: [oβsˈkuɾas]
Syllabificatio phonetica: obs·cu·ras — morphologica: obscur-as
Formae aliae[+/-]

Lusitane[+/-]

obscuras[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscuras forma pluralis · genus femininum adiectivi obscuro
Appellatio[+/-]
API: [ɔbʃˈkurɐʃ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: obs·cu·ras — morphologica: obscur-as

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-20
Albius Tibullus -54…-19Titus Livius
-58…+17
P. Ovidius Naso
-42…+18
Aulus Cornelius Celsus
fl. 30
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Marcus Valerius Martialis
40-103
Isidorus Hispalensis
560-636
class.class.class.class.class.IIIVII

Latinitas Romana

class. (52-51 a.C.n.)

  • Ipsum autem hominem eadem natura non solum celeritate mentis ornavit sed ei et sensus tamquam satellites attribuit ac nuntios, et rerum plurimarum obscuras nec satis expressas intellegentias enodavit, quasi fundamenta quaedam scientiae, figuramque corporis habilem et aptam ingenio humano dedit. —De legibus Ciceronis [1][2]

class. (30-22 a.C.n.)

  • Cum ergo haec naturali modo sint a maioribus observata animoque advertam inusitatas et obscuras multis res esse mihi scribendas, quo facilius ad sensus legentium pervenire possint, brevibus voluminibus iudicavi scribere; ita enim expedita erunt ad intellegendum. eorumque ordinationes institui, uti non sint quaerentibus separatim colligenda, sed e corpore uno et in singulis voluminibus generum haberent explicationes. —De architectura Vitruvii [3][2]

class.

  • Solum nec doctae verterunt pocula Circes,
Quamvis illa foret Solis genus, apta vel herbis
Aptaque vel cantu veteres mutare figuras;
Cimmerion etiam obscuras accessit ad arces,
Quis numquam candente dies adparuit ortu,
Seu supra terras Phoebus seu curreret infra. —Panegyricus Messallae (incerti) Tibulli [4][2]

class.

  • Quae ab condita urbe Roma ad captam eandem Romani sub regibus primum, consulibus deinde ac dictatoribus decemvirisque ac tribunis consularibus gessere, foris bella, domi seditiones, quinque libris exposui, res cum vetustate nimia obscuras, velut quae magno ex intervallo loci vix cernuntur, tum quod parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere, una custodia fidelis memoriae rerum gestarum, et quod, etiam si quae in commentariis pontificum aliisque publicis privatisque erant monumentis, incensa urbe pleraeque interiere. —Ab urbe condita Titi Livii [5][2]

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Scilicet omne sacrum mors inportuna profanat,
omnibus obscuras inicit illa manus!
quid pater Ismario, quid mater profuit Orpheo?
carmine quid victas obstipuisse feras?
et Linon in silvis idem pater ‘aelinon!’ altis
dicitur invita concinuisse lyra. —Amores Ovidii Nasonis [6][2]

saec. I.

  • Ratione vero opus est ipsi medicinae, etsi non inter obscuras causas neque inter naturales actiones, tamen saepe ***: est enim haec ars coniecturalis. Neque respondet ei plerumque non solum coniectura sed etiam experientia et interdum non febris, non cibus, non somnus subsequitur, sicut adsuevit. —De Medicina Celsi [7][2]

saec. I.

  • Nec quisquam lumina audebat accendere et, quia oculorum cessabat usus, fremitus vocesque auribus captabant ac plerumque vano metu territi per obscuras semitas, alius alii occursantes, invicem suspecti ac solliciti ferebantur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [8][2]

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Et dolet et queritur, sibi non contingere frigus,
Propter sescentas Baccara gausapinas,
Optat et obscuras luces ventosque nivesque,
Odit et hibernos, si tepuere, dies.
Quid fecere mali nostrae tibi, saeve, lacernae,
Tollere de scapulis quas levis aura potest?
Quanto simplicius, quanto est humanius illud,
Mense vel Augusto sumere gausapinas! —Epigrammata M. Valerii Martialis [9][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Ex quibus margaritis quidam uniones vocantur, aptum nomen habentes, quod tantum unus, numquam duo vel plures simul reperiantur. Meliores autem candidae margaritae quam quae flavescunt. Illas enim aut iuventus aut matutini roris conceptio reddit candidas; has senectus vel vespertinus aer gignit obscuras. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [10][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber primus. [26] — obscuras
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 Vicicitatio: obscuras.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber quintus, Praefatio. [5] — obscuras
  4. 4.0 4.1 Albius Tibullus - Panegyricus Messallae (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Caput I. Versus 64 — obscuras
  5. 5.0 5.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VI, caput 1, [1] — obscuras
  6. 6.0 6.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, 10, versus 20 — obscuras
  7. 7.0 7.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, Prooemium. [48] — obscuras
  8. 8.0 8.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber X. Capitulum V, [16] — obscuras
  9. 9.0 9.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus. LIX, versus 3 — obscuras
  10. 10.0 10.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVI. Caput X. [1] — obscuras