Jump to content

obscurissimae

E Victionario

Discretiva

obscurissimae dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscūrissimae casus genitivus singularis · genus femininum adiectivi obscūrissimus (obscūrus superlativus)
obscūrissimae casus dativus singularis · genus femininum adiectivi obscūrissimus (obscūrus superlativus)
obscūrissimae casus nominativus pluralis · genus femininum adiectivi obscūrissimus (obscūrus superlativus)
obscūrissimae casus vocativus pluralis · genus femininum adiectivi obscūrissimus (obscūrus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ob.skuːˈris.si.mae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·ris·si·mae — morphologica: obscur-issim-ae

Loci

P. Cornelius Tacitus
55–117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • Lepida ludorum diebus qui cognitionem intervenerant theatrum cum claris feminis ingressa, lamentatione flebili maiores suos ciens ipsumque Pompeium, cuius ea monimenta et adstantes imagines visebantur, tantum misericordiae permovit ut effusi in lacrimas saeva et detestanda Quirinio clamitarent, cuius senectae atque orbitati et  obscurissimae  domui destinata quondam uxor L. Caesari ac divo Augusto nurus dederetur. —Annales P. Cornelii Taciti [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber III. [23] — obscurissimae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: obscurissimae.