Jump to content

obscurius

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /obˈskuːri.us/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·ri·us — morphologica: obscur-ius

Notatio

[+/-]
← Latineobscūrus

Adverbium

[+/-]

obscūrius

  1. Gradus comparativus adverbii obscūrē.

Discretiva

obscurius dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
obscūrius casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
obscūrius casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
obscūrius casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)
obscūrius gradus comparativus adverbii obscūrē

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /obˈskuːri.us/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·ri·us — morphologica: obscur-ius

Loci

Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nihil illo carcere longius, nihil illis facibus  obscurius , quae nobis praestant non ut per tenebras videamus, sed ut ipsas. Ceterum etiam si locus haberet lucem, pulvis auferret, in aperto quoque res gravis et molesta: quid illic, ubi in se volutatur et, cum sine ullo spiramento sit inclusus, in ipsos a quibus excitatus est recidit? Duo incommoda inter sc contraria simul pertulimus: eadem via, eodem die et luto et pulvere laboravimus. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170–177 p.C.n.)

  • Nam tres istae voces “intra, citra, ultra”, quibus certi locorum fines demonstrantur, singularibus apud veteres syllabis appellabantur “in, cis, uls”. Haec deinde particulae quoniam parvo exiguoque sonitu  obscurius  promebantur, addita est tribus omnibus eadem syllaba, et quod dicebatur “cis Tiberim” et “uls Tiberim”, dici coeptum est “citra Tiberim” et “ultra Tiberim”; item quod erat “in”, accedente eadem syllaba “intra” factum est. —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 6. 57, versus 2 — obscurius
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: obscurius.
  3. 3.0 3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum XIII, [8] — obscurius