gradus

E Victionario

Latine[+/-]

GRADU DIVERSO VIA UNA
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de gradu.

gradus[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈgradus/(classice)
Syllabificatio phonetica: gra·dus — morphologica: grad-us

Nomen substantivum[+/-]

grăd|us, -ūs masc.

  1. Gressus
  2. (Translatē) scalarum pars, qua sursum deorsumve gradimur.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. gradus gradūs I
gen. gradūs graduum II
dat. graduī gradibus III
acc. gradum gradūs IV
abl. gradū gradibus VI
voc. gradus gradūs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. passus

Translationes[+/-]

√ Gressusdilatare ▼
√ Gressuscollabi ▲
Scalarum pars, qua sursum deorsumve gradimurdilatare ▼
Scalarum pars, qua sursum deorsumve gradimurcollabi ▲

Discretiva

gradus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

gradūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
gradūs casus genitivus singularis substantivi gradus
gradūs casus nominativus pluralis substantivi gradus
gradūs casus accusativus pluralis substantivi gradus
gradūs casus vocativus pluralis substantivi gradus
Appellatio[+/-]
API: /ˈgraduːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: gra·dūs — morphologica: grad-us

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Aulus Gellius
ca. 130-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Nicolaus Copernicus
1473–1543
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • quartus autem est gradus et altissimus eorum qui natura boni sapientesque gignuntur, quibus a principio innascitur ratio recta constansque, quae supra hominem putanda est deoque tribuenda id est mundo, in quo necesse est perfectam illam atque absolutam inesse rationem. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

saec. I.

  • Ora lacus ne corrumpantur violentia restagnantis undae, quae semper induere debet, opere signino consternuntur, eaque non in gradus oportet erigi, sed paulatim clivo subsidere, ut tamquam e litore descendatur in aquam. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Quo autem, inquit, pacto credi potest, uniuscuiusque stellarum formae et positionis sortem atque fortunam uni omnino homini certam destinatamque esse eamque formam post longissima saeculorum spatia restitui, si vitae fortunarumque eiusdem hominis indicia in tam brevibus intervallis per singulos maiorum eius gradus perque infinitum successionum ordinem tam saepe ac tam multipliciter eadem ipsa, non eadem stellarum facie denotantur? —Noctes Atticae A. Gellii [4]

saec. IV.

  • A dilectione autem proximi tanta quanta praecipitur, certissimus gradus fit nobis, ut inhaereamus Deo, et non teneamur tantum ordinatione illius, sed nostrum etiam ordinem inconcussum certumque teneamus. —De musica Augustini [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et vicissim Ptolemaeus in sua Cosmographia ad medium usque circulum terram habitabilem extendit, relicta insuper incognita terra, ubi recentiores Cathagyam & amplissimas regiones, usque ad LX longitudinis gradus adiecerunt: ut iam maiori longitudine terra habitetur, quam sit reliquum oceani. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 33 [34] — gradus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: gradus.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber octavus. Caput XV. [3]  — gradus
  4. Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber quartus decimus. Capitulum I, [21] — gradus
  5. 5.0 5.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica (Universitas Turicensis). Liber sextus. Caput XIV, p. 46. — gradus
  6. 6.0 6.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. Quomodo terra cum aqua unum globum perficiat. Cap. III. — gradus