Jump to content

unus

E Victionario
I
Cardinalis: ūnus
Ordinalis: prīmus
Adverbium: semel
Distributivus: singulī
Proportionalis: simplus
Multiplicativus: simplex
Collectivus: ūniō
0III
(0) cifra ← unus → duo (II)
Unus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
ūnusAPI: /ˈuːnus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·nus — morphologica: un-us

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
← Protindeuropaee *oi-no-
Vide radicem oen.

Numerus cardinalis

[+/-]

ūn|us, -a, -um

  1. Numerus I.

Declinatio

[+/-]
Numerus cardinalis
 cas. masc. fem. neut.  cas.
nom. ūnus ūna ūnum nom.
gen. ūnīus ūnīus ūnīus gen.
dat. ūnī ūnī ūnī dat.
acc. ūnum ūnam ūnum acc.
abl. ūnō ūnā ūnō abl.
voc. ūne ūna ūnum voc.

Translationes

[+/-]
Numerus Idilatare ▼
Numerus Icollabi ▲

Nomen adiectivum

[+/-]

ūn|us, -a, -um (Adiectivum pronominale)

  1. Qui singularis est.

Declinatio

[+/-]
Adiectivum pronom. singulare Adiectivum pronom. plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ūnus ūna ūnum nom. ūnī ūnae ūna
gen. ūnīus ūnīus ūnīus gen. ūnōrum ūnārum ūnōrum
dat. ūnī ūnī ūnī dat. ūnīs ūnīs ūnīs
acc. ūnum ūnam ūnum acc. ūnōs ūnās ūna
abl. ūnō ūnā ūnō abl. ūnīs ūnīs ūnīs
voc. ūne ūna ūnum voc. ūnī ūnae ūna

Translationes

[+/-]
Qui singularis estdilatare ▼
Qui singularis estcollabi ▲