obscurioris

Discretiva

obscurioris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
obscūriōris	casus genitivus singularis	adiectivi obscūrior (obscūrus comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ob.skuːriˈoːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·scū·ri·ō·ris — morphologica: obscur-ior-is

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354–430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• D. Nihil prorsus. Sed nescio quomodo me offendit, quod isti senarii cum sint celebratiores caeteris generibus, et principatum quemdam in versibus habere dicantur, aliquid in membrorum concordia minus habent, quam illi famae  obscurioris  versus.

M. Bono animo esto: nam ego tibi tantam in illis ostendam concordiam, quantam soli ex omnibus habere meruerunt, ut videas, non injuria eos esse praelatos. —De musica Augustini