servo

E Victionario

Latine[+/-]

servō[+/-]

Appellatio[+/-]

servōAPI: /ˈserwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vō — morphologica: serv-o

Verbum transitivum[+/-]

serv|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. Salvum et incolumem praestare
  2. Solicite et diligenter observare oculis
  3. Reponere in aliud tempus

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
serv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. servō servem   servābam servārem servābō  
II. sing. servās servēs servā! servābās servārēs servābis servātō!
III. sing. servat servet   servābat servāret servābit servātō!
I. plur. servāmus servēmus   servābāmus servārēmus servābimus  
II. plur. servātis servētis servāte! servābātis servārētis servābitis servātōte!
III. plur. servant servent   servābant servārent servābunt servantō!
Thema Vox passiva
serv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. servor server   servābar servārer servābor  
II. sing. servāris servēris servāre! servābāris servārēris servāberis servātor!
III. sing. servātur servētur   servābātur servārētur servābitur servātor!
I. plur. servāmur servēmur   servābāmur servārēmur servābimur  
II. plur. servāminī servēminī servāminī! servābāminī servārēminī servābiminī
III. plur. servantur serventur   servābantur servārentur servābuntur servantor!
Thema Vox activa
servāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. servāvī servāverim servāveram servāvissem servāverō
II. sing. servāvistī servāveris servāverās servāvissēs servāveris
III. sing. servāvit servāverit servāverat servāvisset servāverit
I. plur. servāvimus servāverimus servāverāmus servāvissēmus servāverimus
II. plur. servāvistis servāveritis servāverātis servāvissētis servāveritis
III. plur. servāvērunt
servāvēre
servāverint servāverant servāvissent servāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
servāre servāvisse servātūrum,
-am, -um esse
servāns   servātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
servārī servātum,
-am, -um esse
servātum īrī   servātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
servandī servandus, -a, -um servātum servātū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. tueor, tuērī
  2. custōdiō, custōdīre
  3. cōnservō, cōnservāre

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Salvum et incolumem praestaredilatare ▼
Salvum et incolumem praestarecollabi ▲
Solicite et diligenter observare oculisdilatare ▼
Solicite et diligenter observare oculiscollabi ▲
Reponere in aliud tempusdilatare ▼
Reponere in aliud tempuscollabi ▲

Discretiva

servo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

servō[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
servō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi servus
servō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi servus
servō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi servus
servō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi servus
servō casus dativus singularis substantivi servus
servō casus ablativus singularis substantivi servus
Appellatio[+/-]
servōAPI: /ˈserwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vō — morphologica: serv-o

Italice[+/-]

servo[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servo prima singularis praesens activa indicativus servire
Appellatio[+/-]
API: /ˈsɛrvo/
Syllabificatio phonetica: ser·vo — morphologica: serv-o

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Petronius Arbiter ca. 14-66 Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Te adversus me omnia audere gratum est; ego servo et servabo (sic enim adsuevi) Platonis verecundiam. Itaque tectis verbis ea ad te scripsi, quae apertissimis agunt Stoici; sed illi etiam crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [6][7]

saec. I.

  • Multum risit ancilla post; tam frigidum schema et nolo inquit tibi tam valde placeas. Ego adhuc servo nunquam succubui, nec hoc dii sinant, ut amplexus meos in crucem mittam. Viderint matronae, quae flagellorum vestigia osculantur; ego etiam si ancilla sum, nunquam tamen nisi in equestribus sedeo. —Satyricon T. Petronii Arbitri [8][7]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • «Quanquam enim prudens crimen Corneliae legis incurram, si civem Romanum pro servo tibi vendidero, quin emis bonum et frugi mancipium, quod te et foris et domi poterit iuvare?» Sed exinde odiosus emptor aliud de alio non desinit quaerere, denique de mansuetudine etiam mea percontatur anxie. —Metamorphoseon libri XI Apulei [9][7]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Admissis deinde amicis postridie visum sibi esse ait in quiete cervam, quae perisset, ad se reverti et, ut prius consuerat, quod opus esset facto, praedicere; tum servo, quod imperaverat, significat, cerva emissa in cubiculum Sertorii introrupit, clamor factus et orta admiratio est. —Noctes Atticae A. Gellii [10][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 338 — “SERVO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 237 — “servo, āvi, ātum, 1.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — servo, āvī, ātum, āre (avestisch haurvaiti aus *sarvati, hat acht, schützt) (tom. 2, p. 2634)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)servare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)servo
  6. 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber nonus. Ep. 22 — servo
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Vicicitatio: servo.
  8. 8.0 8.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXXVI. — servo
  9. 9.0 9.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. Capitulum XXIV. Versus 4 — servo
  10. 10.0 10.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber quintus decimus. Capitulum XXII, [8] — servo