serva

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

serva[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈserwa/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·va — morphologica: serv-a

Nomen substantivum[+/-]

serv|a, -ae fem.

  1. Femina in servitute

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. serva servae I
gen. servae servārum II
dat. servae servīs III
acc. servam servās IV
abl. servā servīs VI
voc. serva servae V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Femina in servitutedilatare ▼
Femina in servitutecollabi ▲

Discretiva

serva dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

serva[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
serva casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi servus
serva casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi servus
serva casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi servus
serva casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi servus
serva casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi servus
serva casus vocativus singularis substantivi serva
Appellatio[+/-]
API: /ˈserwa/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·va — morphologica: serv-a

servā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servā secunda singularis praesens activa imperativus servō (servāre)
Forma Modus flexurae originis
servā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi servus
servā casus ablativus singularis substantivi serva
Appellatio[+/-]
API: /ˈserwaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā — morphologica: serv-a

Dacoromane[+/-]

serva[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
serva casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum adiectivi serv
Appellatio[+/-]
API: /ˈserva/
Syllabificatio phonetica: ser·va — morphologica: serv-a

Italice[+/-]

serva[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
serva prima singularis praesens activa coniunctivus servire
serva secunda singularis praesens activa coniunctivus servire
serva tertia singularis praesens activa coniunctivus servire
serva secunda singularis praesens activa imperativus servire
Forma Modus flexurae originis
serva forma singularis · genus femininum adiectivi servo
Appellatio[+/-]
API: /ˈsɛrva/
Syllabificatio phonetica: ser·va — morphologica: serv-a

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		Gaius Valerius Catullus -87…-54 Petronius Arbiter
ca. 14-66		C. Plinius Secundus 23-79Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179 		Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nam post eum Servius Tullius primus iniussu populi regnavisse traditur, quem ferunt ex serva Tarquiniense natum, cum esset ex quodam regis cliente conceptus. —De republica Ciceronis [1]

class.

  • si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
at tamen in vestras potuisti ducere sedes,
quae tibi iucundo famularer serva labore,
candida permulcens liquidis vestigia lymphis,
purpureave tuum consternens veste cubile. -
sed quid ego ignaris nequiquam conquerar aureis
externata malo, quae nullis sensibus auctae
nec missas audire queunt nec reddere voces? —Carmina Catulli [2][3]

saec. I.

  • Aediles male eveniat, qui cum pistoribus colludunt ‘Serva me, servabo te.’ Itaque populus minutus laborat; nam isti maiores maxillae semper Saturnalia agunt. —Satyricon T. Petronii Arbitri [4][3]

saec. I.

  • abiturae congregantur in loca certa comitataeque sic, ut nulla generis sui relinquatur nisi captiva et serva, ceu lege praedicta die recedunt. —Naturalis historia Plinii [5][3]

saec. I.

  • Latonae venerande nepos, qui mitibus herbis
Parcarum exoras pensa brevesque colos,
Hos tibi laudatos domino, rata vota, capillos
Ille tuus Latia misit ab urbe puer;
Addidit et nitidum sacratis crinibus orbem,
Quo felix facies iudice tuta fuit.
Tu iuvenale decus serva, ne pulchrior ille
In longa fuerit quam breviore coma. —Epigrammata M. Valerii Martialis [6]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Sed et saniculam paulatim in sole sicca, ne vires eius minuantur, quod sol herbarum vires non aufert, cum in eo siccantur sed ignis, et siccatam modice pulveriza, ne per totum comminuatur, et pulverem istum ad hyemem serva; et tunc in hyeme vinum cum modico melle et laquiricio fervere fac, id est welle, et pulverem istum in aquam mitte, et ita pransus saepe bibe, et a stomacho slim purgat, et dolentia viscera ad sanitatem reducit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [7][3]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Roma ipsa non solum libera, sed domina gentium, suorum primum civium, post etiam vilissimorum hominum serva fuit, ut nemo unquam libertati, nemo vel imperio suo fidat. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [8][3]

Fontes

  1. ↑ Marcus Tullius Cicero - De republica. (The Latin Library): Liber secundus. XXI [37] — serva
  2. ↑ 2.0 2.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 64. carmen nuptiale Thetidis et Pelei, versus 161 — serva (Bibliotheca Augustana)
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Vicicitatio: serva.
  4. ↑ 4.0 4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XLIV. — serva
  5. ↑ 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 31, [61] — serva
  6. ↑ Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus. XVII, versus 7 — serva
  7. ↑ 7.0 7.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. XLV. - De sanicula.  — serva
  8. ↑ 8.0 8.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 14: [De libertate] — serva
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=serva&oldid=211673"