servabamus

E Victionario

Discretiva

servabamus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servābāmus prima pluralis imperfectum activa indicativus servō (servāre)

Appellatio[+/-]

API: /serwaːˈbaːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·bā·mus — morphologica: serv-abamus

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Ergo tenebamur de mandato antequam datum esset mandatum; ergo si mandatum non servabamus, transgrediebamur mandatum antequam datum esset mandatum. —Sententiae Petri Pictaviensis. (Liber tertius. c.1130-1205)