servetur

E Victionario

Discretiva

servetur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servētur tertia singularis praesens passiva coniunctivus servō (servāre)

Appellatio[+/-]

API: /serˈweːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vē·tur — morphologica: serv-etur

Loci[+/-]

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Magnum pondus, et durum et grave simul custodis officium, ut incipiens dixi. Nempe de dominis vos custodes imperiosa cupiditas fecit, omnia facere atque omnia pati iubens, sola ut pecunia cumuletur ac servetur. Itaque in opportunitates ususque hominum inventa erat, in metum ac sollicitudinem versa est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 13: De amissa pecunia — servetur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: servetur.