servantur

E Victionario

Discretiva

servantur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servantur tertia pluralis praesens passiva indicativus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /serˈwantur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·van·tur — morphologica: serv-antur

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-47…-45
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sed neglegentia nobilitatis augurii disciplina omissa veritas auspiciorum spreta est, species tantum retenta; itaque maximae rei publicae partes, in is bella quibus rei publicae salus continetur, nullis auspiciis administrantur, nulla peremnia servantur, nulla ex acuminibus, nulli viri vocantur ex quo in procinctu testamenta perierunt; tum enim bella gerere nostri duces incipiunt, cum auspicia posuerunt. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Unde illa erant superiora; eo minus servantur, quod ex his quae contraria verba non habent alia efficiunt terna, ut ea quae dixi, alia bina, ut ea quae dicam: currens, ambulans, cursurus, ambulaturus: tertia enim praeteriti non sunt, ut cursus sum, ambulatus sum. —De lingua Latina Varronis [3][2]

saec. I.

  • Ovorum quoque longioris temporis custodia non aliena est huic curae: quae commode servantur per hiemem, si paleis obruas, aestate, si furfuribus. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.

  • Quid nunc saeva fugis placidi lepus ora leonis?
Frangere tam parvas non didicere feras.
Servantur magnis isti cervicibus ungues
Nec gaudet tenui sanguine tanta sitis.
Praeda canum lepus est, vastos non implet hiatus
Non timeat Dacus Caesaris arma puer. —Epigrammata M. Valerii Martialis [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Tantis parta malis cura maiore metuque
servantur: misera est magni custodia census.
dispositis praedives amis vigilare cohortem
servorum noctu Licinus iubet, attonitus pro
electro signisque suis Phrygiaque columna
atque ebore et lata testudine. dolia nudi
non ardent Cynici; si fregeris, altera fiet
cras domus atque eadem plumbo commissa manebit. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Homo igitur operum suorum non potest oblivisci, quia in cogitationibus suis sicut viscera in ventre clausa servantur, ipseque in omnibus operibus suis per animam viret, quoniam ipsa aerea est. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [7][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Itaque formae, simulacra, signacula vehicula sunt et vincula veluti quaedam, quibus favores rerum superiorum inferioribus tum emanant, procedunt, immittuntur, tum concipiuntur, continentur, servantur. Mitto de his specialius recensere, ne plus quam par est a proposito videar evagari. —De imaginum compositione Iordani Bruni [8]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 7 [9] — servantur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: servantur.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber octavus p. [59] — servantur
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber octavus. Caput VI. [1]  — servantur
  5. 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. XXII, versus 3 — servantur
  6. 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIV, versus 304 — servantur
  7. 7.0 7.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio quarta, LXIII — servantur
  8. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De imaginum compositione (Universitas Turicensis): Sectio I. Cap. V.  — servantur