server

Discretiva

server dictio est in variis linguis:

• Anglice: server
• Bohemice: server
• Suecice: server
• Turcice: server

Dictiones similes

• Germanice: Server

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
server	prima singularis	praesens	passiva	coniunctivus	servō (servāre)

Appellatio

API: /ˈserwer/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·ver — morphologica: serv-er

Latinitas postclassica

saec. V.

• ergo peregrinus cum iam versatur Iason,

forte oculos per tecta levat: videt ecce volantem

atque salutantem puerum. sed nauta precatur

murmure sollicito: ‘numen, quod mundus adorat,

si caelum, si terra tui sunt, alme, triumphi

vel quidquid natura creat, si sanguinis expers

mortis et infaustae es et sunt tamen hostia flores

matris et insertae pendent per templa coronae

sanguine virginei tantum contenta pudoris:

eripe me his, invicte, malis. ego victima servor,

atque utinam server, iaceo feriendus in aris.’ —Carmina Blossii Aemilii Dracontii (-c.499)