servavisti

Discretiva

servavisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servāvistī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serwaːˈwistiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·vis·tī — morphologica: servav-isti

Formae aliae

• servāstī

Usus

Latinitas antiqua

antiq.

• O adulescens, salve, qui me servavisti, quisquis es. —Menaechmi Plauti. (ca. -200)