servasti

Discretiva

servasti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servāstī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serˈwaːstiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vās·tī — morphologica: serv-asti

Formae aliae

• servāvistī

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Cum architriclino

dicere | possem eius vultibus:

« tu servasti vino

nobili | finem atque dapibus,

et post primum | non datur deterius:

verum loquor verius:

funditur | bonum atque melius.

Ad gradus virtutum

properas | ut sol ad meridiem. » —Carmina Burana variorum auctorum (Supplementum, Carmen 6. fl.1230)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Vitruvius ca. -30/-22

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Plinius minor 61-113

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Tu cum Sexto servasti gravitatem eandem quam mihi praecipis. Celer tuus disertus magis est quam sapiens. De iuvenibus quae ex Tullia audisti vera sunt. —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.

• Cornelio ad apparationem ballistarum et scorpionum reliquorumque tormentorum refectionem fui praesto et cum eis commoda accepi, quae, cum primo mihi tribuisti recognitionem, per sororis commendationem servasti. —De architectura Vitruvii

class.

• Si ad hoc maximae feminae te exemplum applicueris moderatius, mitius, non eris in aerumnis nec te tormentis macerabis; quae enim, malum, amentia est poenas a se infelicitatis exigere et mala sua novo augere ! Quam in omni vita servasti morum probitatem et verecundiam, in hac quoque re praestabis; est enim quaedam et dolendi modestia. —De Consolatione ad Marciam Senecae

saec. I.

• Diem, domine, quo servasti imperium, dum suscipis, quanta mereris laetitia celebravimus, precati deos ut te generi humano, cuius tutela et securitas saluti tuae innisa est, incolumem florentemque praestarent. —Epistulae Plini minoris

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Nam ubi officium tuum non bene servasti, filias tuas per adiutorium consilii tui adiuva, et in motu misericordiae super illas esto, sicut congrua pluvia super gramen ascendit, et multum fructum provocat; et prudentior per poenitentiam et per misericordiam filiis lucis, scilicet perditis angelis, eris, quoniam ipsi hoc facere noluerunt. —Epistolae Hildegardis

Latinitas humanistica

saec. XIV. Si provide sique feliciter et filiam servasti et filium, ut modo dicebam, vel filio melius invenisti. Si minus, et illam perdidisti et tibi hostem, tyrannum filie quesivisti. —De remediis utriusque fortune Petrarcae