servemini

E Victionario

Discretiva

servemini dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servēminī secunda pluralis praesens passiva coniunctivus servō (servāre)

Appellatio[+/-]

API: /serˈweːminiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vē·mi·nī — morphologica: serv-emini

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. VI.

  • Si sancti estis, amate vigilias; ut thesaurum vestrum vigilando custodientes, ipsi in sanctitate servemini. —Opuscula Nicetii Trevirensis (m. post 566)

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ut servemini deest vobis animus; quid, si moriendum pro patria esset, faceretis? Quinquaginta milia civium sociorumque circa vos eo ipso die caesa iacent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXII, caput 60, [13] — servemini
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: servemini.