Jump to content

servatus

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /serˈwaːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·tus — morphologica: servat-us

Notatio

[+/-]
← Latine: servō (servāre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
servātus
—
 perfectum passiva participium­ nominativo servō (servāre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. servātus servāta servātum nom. servātī servātae servāta
gen. servātī servātae servātī gen. servātōrum servātārum servātōrum
dat. servātō servātae servātō dat. servātīs servātīs servātīs
acc. servātum servātam servātum acc. servātōs servātās servāta
abl. servātō servātā servātō abl. servātīs servātīs servātīs
voc. servāte servāta servātum voc. servātī servātae servāta

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43		Titus Livius
-58…+17		Velleius Paterculus
ca. -20/+35		Lucius Annaeus Seneca -3/+65 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		C. Plinius Secundus 23-79Quintus Curtius Rufus ca. 50 P. Cornelius Tacitus
ca. 116 		Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Interim video me esse inter Antonianos Antoniumque post me esse aliquanto. Repente equum immisi ad eam legionem tironum, quae veniebat ex castris, scuto reiecto. Antoniani me insequi; nostri pila coicere velle. Ita nescio quo fato sum servatus, quod sum cito a nostris cognitus. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

class.

  • Sed praeteritorum, quae magis reprehendi quam corrigi possint, oblitum se non facturum, ut insultet adversis rebus eorum; Aetolos quoque finire tandem adversus se odia debere, et Nicandrum privatim eius diei, quo servatus a se foret, meminisse. —Ab urbe condita Titi Livii [3]

class.

  • Primoque duas legiones cum omnibus impedimentis tormentisque et Statiano legato amisit, mox saepius ipse cum summo totius exercitus discrimine ea adiit pericula, a quibus servari se posse desperaret, amissaque non minus quarta parte militum captivi cuiusdam, sed Romani, consilio ac fide servatus est, qui clade Crassiani exercitus captus, cum fortuna non animum mutasset, accessit nocte ad stationem Romanam praedixitque, ne destinatum iter peterent, sed diverso silvestrique pervaderent. —Historiae Romanae Vellei [4]

class.

  • Mos antiquis fuit usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: “Si vales bene est, ego valeo.” Recte nos dicimus: “Si philosopharis, bene est.” —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [5][2]

saec. I.

  • Isque mos dum servatus est, perseverantissimo colendorum agrorum studio veteres illi Sabini Quirites atavique Romani, quamquam inter ferrum et ignes hosticisque incursionibus vastatas fruges largius tamen condidere quam nos, quibus diuturna permittente pace prolatare licuit rem rusticam. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][2]

saec. I.

  • Romulus frondea coronavit Hostum Hostilium, quod Fidenam primus inrupisset. avus hic Tulli Hostilii regis fuit. P. Decium patrem tribunum militum frondea donavit exercitus ab eo servatus imperatore Cornelio Cosso cos. Samnitium bello. —Naturalis historia Plinii [7][2]

saec. I.

  • Crimen parricidii, quod mihi obiectum est, tua salus diluet: servatus a me vitam mihi dederis. Oro quaesoque, omisso metu patere medicamentum concipi venis: laxa paulisper animum, quem intempestiva sollicitudine amici sane fideles, sed moleste seduli turbant. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [8][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • saepe audivi principem nostrum conquerentem si quis sumpta morte misericordiam eius praevenisset. vita Clutorii in integro est, qui neque servatus in periculum rei publicae neque interfectus in exemplum ibit. —Annales P. Cornelii Taciti [9][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Casus autem aliis quoque animalibus et multis rebus inanimatis attribuitur, ut puta dicimus equum casu venisse: quia, quum veniret, servatus est, non tamen ob eam causam venit, ut servaretur. —Aristotelis Physica Bussemakeri [10][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber decimus. Ep. 30 [3] — servatus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: servatus.
  3. ↑ Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVI, caput 29, [10] — servatus
  4. ↑ Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput LXXXII. p. 2 — servatus
  5. ↑ 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 15, versus 1 — servatus
  6. ↑ 6.0 6.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber primus. Caput prooemium [19]  — servatus
  7. ↑ 7.0 7.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 5, [11] — servatus
  8. ↑ 8.0 8.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber III. Capitulum VI, [11] — servatus
  9. ↑ 9.0 9.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber III. [50] — servatus
  10. ↑ 10.0 10.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber II, capitulum VI, [4] — servatus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=servatus&oldid=218396"