Jump to content

serventur

E Victionario

Discretiva

serventur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
serventur tertia pluralis praesens passiva coniunctivus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /serˈwentur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·ven·tur — morphologica: serv-entur

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58…+17
Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79 Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • iam gallinae avesque reliquae et quietum requirunt ad pariendum locum et cubilia sibi nidosque construunt eosque quam possunt mollissume substernunt, ut quam facillume ova serventur; e quibus pullos cum excuderunt ita tuentur ut et pinnis foveant ne frigore laedantur et si est calor a sole se opponant; cum autem pulli pinnulis uti possunt, tum volatus eorum matres prosequuntur, reliqua cura liberantur. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Tum Moericus, ut ab suspicione proditionis averteret omnium animos, negat sibi placere legatos commeare ultro citroque: neque recipiendum quemquam neque mittendum et, quo intentius custodiae serventur, opportuna dividenda praefectis esse, ut suae quisque partis tutandae reus sit. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.

  • Si nihil reliqua proficiunt, sanguis mittendus est, sed paulatim cotidieque pluribus diebus, cum eo ut cetera quoque eodem modo serventur. —De Medicina Celsi [4][2]

saec. I.

  • universas alvos numquam ultra decem annos durasse proditur. sunt qui mortuas, si intra tectum hieme serventur, dein sole verno torreantur ac ficulneo cinere tepido foveantur, putent revivescere; —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Est et tertia dimensio, si post primum spondeum tempus unum sileatur, et reliqua quae in proximo superiore serventur; nisi quod in huius fine unum tempus silebitur, quia spondeus ille qui solet in principio locari, consequente unius temporis silentio factus est palimbacchius, ut plus uno tempore nihil ei debeatur, quod in fine silendum est. —De musica Augustini [6][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Tria subinde in arte humana omni esse debere memento: singula primo sapienter priusquam fiant excogitentur, secundo mature strenueque expediantur, tertio ea quae excogitata expromptaque sunt serventur atque viriliter defendantur. —Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum Iordani Bruni [7][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 121 [129] — serventur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: serventur.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXV, caput 30, [5] — serventur
  4. 4.0 4.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XXII. [7] — serventur
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 22, [69] — serventur
  6. 6.0 6.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber quartus. Caput XV, p. 28. — serventur
  7. 7.0 7.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum. (Universitas Turicensis): Cap. Capitula. [2.] — serventur