Jump to content

paro

E Victionario

parō

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈparoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rō — morphologica: par-o

Notatio

[+/-]
pariō

Verbum transitivum

[+/-]

par|ō, -āre, -āvi, -ātum

  1. Cum consilio aliquid facere ut tempore futuro praesto adsit.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
par- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. parō parem   parābam parārem parābō  
II. sing. parās parēs parā! parābās parārēs parābis parātō!
III. sing. parat paret   parābat parāret parābit parātō!
I. plur. parāmus parēmus   parābāmus parārēmus parābimus  
II. plur. parātis parētis parāte! parābātis parārētis parābitis parātōte!
III. plur. parant parent   parābant parārent parābunt parantō!
Thema Vox passiva
par- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. paror parer   parābar parārer parābor  
II. sing. parāris parēris parāre! parābāris parārēris parāberis parātor!
III. sing. parātur parētur   parābātur parārētur parābitur parātor!
I. plur. parāmur parēmur   parābāmur parārēmur parābimur  
II. plur. parāminī parēminī parāminī! parābāminī parārēminī parābiminī
III. plur. parantur parentur   parābantur parārentur parābuntur parantor!
Thema Vox activa
parāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. parāvī parāverim parāveram parāvissem parāverō
II. sing. parāvistī parāveris parāverās parāvissēs parāveris
III. sing. parāvit parāverit parāverat parāvisset parāverit
I. plur. parāvimus parāverimus parāverāmus parāvissēmus parāverimus
II. plur. parāvistis parāveritis parāverātis parāvissētis parāveritis
III. plur. parāvērunt parāverint parāverant parāvissent parāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
parāre parāvisse parātūrum,
-am, -um esse
parāns   parātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
parārī parātum,
-am, -um esse
parātum īrī   parātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
parandī parandus, -a, -um parātum parātū

Dictiones collatae

[+/-]

Collocationes

  • aliqui bellum parāre
  • omnia ad defensionem parāre

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Discretiva

paro dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
paro prima singularis praesens activa coniunctivus parar
paro prima singularis praesens activa coniunctivus parir

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
paro prima singularis praesens activa coniunctivus parare

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
paro prima singularis praesens activa coniunctivus parar