parabas

E Victionario

Discretiva

parabas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parābās secunda singularis imperfectum activa indicativus parō (parāre)

Appellatio[+/-]

API: /paˈraːbaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·bās — morphologica: par-abas

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Neque certe tamdiu intimos gaudii illius sensus declarare tibi distulissem, ni de tuo, quem parabas, in patriam reditu, rumor ad nos dimanasset. Qua de re cum communes amicos essem per litteras sciscitatus, neque certi quidpiam referrent, malui omnino nimium diligentis, quam officii immemoris notam subire. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Tomus 3, Ezechielis Spanhemii et Nicolai Heinsii epistolae. Mutuae. Epistola XXIII. Ezec. Spanhemius Nic. Heinsio. Hagam.