parabimus

E Victionario

Discretiva

parabimus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parābimus prima pluralis futurum activa indicativus parō (parāre)

Appellatio[+/-]

API: /paˈraːbimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·bi·mus — morphologica: par-abimus

Loci[+/-]

L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Capella praecipue probatur simillima hirco, quem descripsimus, si etiam est uberis maximi et lactis abundantissimi. Hanc pecudem mutilam parabimus quieto caeli statu: nam procelloso atque imbrifero cornuta. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Fuge quoque duas linguas, quae sunt vulnera animae; sed loquere ubique in veritate secundum similitudinem solis, et habitacula nostra libenter in te parabimus. —Epistolae Hildegardis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber septimus. Caput VI. [4]  — parabimus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: parabimus.
  3. 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Responsum Hildegardis. Sub figura hortatur ad timorem et fortitudinem — parabimus