pararer

E Victionario

Discretiva

pararer dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parārer prima singularis imperfectum passiva coniunctivus parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /paˈraːrer/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·rer — morphologica: par-arer

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVII.

  • Medius inter hostes atque amicos versabatur,
Cui hostes iuxta atque amicos Virtus pararer:
aliis amori, offendiculo aliis.
Nullum tamen vitae gratia amare,
aut timere visus est;
Cum non minus volupe illi esset mori, quam vivere.

Ars nova argutiarum eruditae et honestae recreationis Iacobi Masenii (1606-1681). Pars secunda argutarum inscriptionum. Caput III. Fons secundus alienatorum per epigraphas solutae orationis diductus.