Discretiva
|
pararemus dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| parārēmus
|
prima pluralis
|
imperfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
parō (parāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·rā·rē·mus — morphologica: par-aremus
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (59 a.C.n. / 695 a.u.)
- Haec et in eam sententiam cum multa dixisset, aiebat illum primo sane diu multa contra, ad extremum autem manus dedisse et adfirmasse nihil se contra eius voluntatem esse facturum. Sed postea tamen ille non destitit de nobis asperrime loqui. Quod si non faceret tamen ei nihil crederemus atque omnia, sicut facimus, pararemus. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes
