parabatur

Discretiva

parabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
parābātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /paraːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·rā·bā·tur — morphologica: par-abatur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

C. Sallustius Crispus -86…-34

Titus Livius -58…+17

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

P. Cornelius Tacitus 55-117

C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

• Quod cum esset quasi mea voluntate factum, tum in me impetus conductorum hominum quasi in tyrannum parabatur; ex quo caedes esset vestrum omnium consecuta. Quae res patefecit, patres conscripti, sed suo tempore totius huius sceleris fons aperietur. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis

class.  (40 a.C.n. / 714 a.u.)

• Nam Numidiae partem, unde vi Iugurtham expulerit, iure belli suam factam; eam vastari a Mario pati nequiuisse. Praeterea missis antea Romam legatis repulsum ab amicitia. Ceterum vetera omittere ac tum, si per Marium liceret, legatos ad senatum missurum. Dein copia facta animus barbari ab amicis flexus, quos Iugurtha, cognita legatione Sullae et Manli metuens id, quod parabatur, donis corruperat. —Bellum Iugurthinum C. Sallusti Crispi

class.

• Haec nuntiant domum Albani. Et bellum utrimque summa ope parabatur, civili simillimum bello, prope inter parentes natosque, Troianam utramque prolem, cum Lavinium ab Troia, ab Lavi. nio Alba, ab Albanorum stirpe regum oriundi Romani essent. —Ab urbe condita Titi Livii

class.

• Adversus tam potentem explicitumque late furorem operosior philosophia facta est et tantum sibi virium sumpsit, quantum iis, adversus quae parabatur, accesserat. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• non illi tamen in urbem aut propinqua urbi degressi sunt: satis visum omittere insulam et in proximo Campaniae aspici. eo venire patres, eques, magna pars plebis, anxii erga Seianum cuius durior congressus atque eo per ambitum et societate consiliorum parabatur. —Annales P. Cornelii Taciti

saec. II.

• sacrificans respersus est phoenicopteri sanguine; et pantomimus Mnester tragoediam saltavit, quam olim Neoptolemus tragoedus ludis, quibus rex Macedonum Philippus occisus est, egerat; et cum in Laureolo mimo, in quo auctor proripiens se ruina sanguinem vomit, plures secundarum certatim experimentum artis darent, cruore scaena abundavit. parabatur et in noctem spectaculum, quo argumenta inferorum per Aegyptios et Aethiopas explicarentur. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Dolor: Est michi pugna cum hostibus.

Ratio: Et illis secum. Et tutius aliquando cum hostibus, quam cum vitiis, pugnatur; quisquis alium odit, primum anime sue vulnus infligit, proximum nonnunquam suo corpori: nimia nempe cupiditas ferendi nocendique, multos incautos nudatosque dedit hostibus. Sic semper prima pars malorum in auctorem vertitur, interdumque novissima, cum sepe interim sit illesus, in quem pernicies parabatur. —De remediis utriusque fortune Petrarcae