paratur

Discretiva

paratur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
parātur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /paˈraːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·rā·tur — morphologica: par-atur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43	Marcus Terentius Varro -116…-27	T. Lucretius Carus –95…–55	Vitruvius ca. -80…-20	P. Ovidius Naso -42…+18	Marcus Valerius Martialis 40-103	P. Cornelius Tacitus 55-117	Decimus Iunius Iuvenalis 100-128	Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430	Hildegardis Bingensis 1098-1179
class.	class.	class.	class.	class.	I	II	II	IV	XII

Latinitas Romana

class.  (56 a.C.n. / 698 a.u.)

• Itaque magnae mihi res iam moveri videbantur. Nam Pompeius haec intellegit nobiscumque communicat, insidias vitae suae fieri, C. Catonem a Crasso sustentari, Clodio pecuniam suppeditari, utrumque et ab eo et a Curione, Bibulo, ceterisque suis obtrectatoribus confirmari; vehementer esse providendum ne opprimatur contionario illo populo a se prope alienato, nobilitate inimica, non aequo senatu, iuventute improba. Itaque se comparat, homines ex agris accersit operas autem suas Clodius confirmat; manus ad Quirinalia paratur. —Epistolae ad Quintum fratrem Ciceronis

class.

• Nexilis ante fuit vestis quam textile tegmen.

textile post ferrumst, quia ferro tela paratur,

nec ratione alia possunt tam levia gigni

insilia ac fusi, radii, scapique sonantes.

et facere ante viros lanam natura coëgit

quam muliebre genus; nam longe praestat in arte

et sollertius est multo genus omne virile;

agricolae donec vitio vertere severi,

ut muliebribus id manibus concedere vellent

atque ipsi pariter durum sufferre laborem

atque opere in duro durarent membra manusque. —De rerum natura Lucretii

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

• Mundus muliebris dictus a munditia. Ornatus quasi ab ore natus, hinc enim maxime sumitur quod eam deceat, itaque id paratur speculo. Calamistrum, quod his calfactis in cinere capillus ornatur. Qui ea ministrabat, a cinere cinerarius est appellatus. Discerniculum, quo discernitur capillus. Pecten, quod per eum explicatur capillus. Speculum a speciendo, quod ibi se spectant. —De lingua Latina Varronis

class.  (30-22 a.C.n.)

• Est autem etiam cocleae ratio, quae magnam vim haurit aquae, sed non tam alte tollit quam rota. Eius autem ratio sic expeditur. Tignum sumitur, cuius tigni quanta paratur pedum longitudo, tanta digitorum expeditur crassitudo. Id ad circinum rotundatur. —De architectura Vitruvii

class.  (post 1 a.C.n.)

• mille facesse iocos; turpe est nescire puellam

ludere: ludendo saepe paratur amor.

sed minimus labor est sapienter iactibus uti:

maius opus mores composuisse suos. —Ars amatoria Ovidii Nasonis

saec. I.

• Nosti si bene Caesium, libelle,

Montanae decus Umbriae Sabinum,

Auli municipem mei Pudentis,

Illi tu dabis haec vel occupato:

Instent mille licet premantque curae,

Nostris carminibus tamen vacabit:

Nam me diligit ille proximumque

Turni nobilibus legit libellis.

O quantum tibi nominis paratur!

O quae gloria! quam frequens amator!

Te convivia, te forum sonabit,

Aedes, compita, porticus, tabernae.

Uni mitteris, omnibus legeris. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• Prima novo principatu mors Iunii Silani proconsulis Asiae ignaro Nerone per dolum Agrippinae paratur, non quia ingenii violentia exitium inritaverat, segnis et dominationibus aliis fastiditus, adeo ut G. Caesar pecudem auream eum appellare solitus sit: verum Agrippina fratri eius L. Silano necem molita ultorem metuebat, crebra vulgi fama anteponendum esse vixdum pueritiam egresso Neroni et imperium per scelus adepto virum aetate composita, insontem, nobilem et, quod tunc spectaretur, e Caesarum posteris: quippe et Silanus divi Augusti abnepos erat. —Annales P. Cornelii Taciti

saec. II.

• Endromidas Tyrias et femineum ceroma

quis nescit, vel quis non vidit vulnera pali,

quem cavat adsiduis rudibus scutoque lacessit

atque omnis implet numeros dignissima prorsus

Florali matrona tuba, nisi si quid in illo

pectore plus agitat veraeque paratur harenae?

quem praestare potest mulier galeata pudorem,

quae fugit a sexu? vires amat. haec tamen ipsa

vir nollet fieri; nam quantula nostra voluptas! —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. IV.

• Nullo modo arbitror, nisi cum translato verbo scientiam pro experientia dicimus: experiri enim non semper bonum est; sicut experiri supplicia: illa vero quae proprie ac pure scientia nominatur, quia ratione atque intelligentia paratur, mala esse qui potest? —De libero arbitrio Augustini

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Sed et hominem, qui apud se portat, magica et incantationes daemonum, atque diabolica verba et alia fantasmata devitant. Et si aliqua imago secundum aliquem paratur ad laesionem et ad mortem illius, et si tunc ille farn apud se habet, et nocere non valet. Nam homo interdum per imaginem maledicitur, ita quod inde laeditur et amens fit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis
• Malum autem per odium et per invidiam paratur, et malum malo coniungitur. Et diabolica suggestio coagulationem hominis inspicit, et se ad illam coniungit, et ita semper homini insidiatur, atque sic malum malo coniungitur. Et sicut homo bonam et malam scientiam habet, ita etiam bonae et malae herbae creatae sunt ad hominem. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis