paramur

Discretiva

paramur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
parāmur	prima pluralis	praesens	passiva	indicativus	parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /paˈraːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·rā·mur — morphologica: par-amur

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• omnis haec magnis vaga turba terris

ibit ad manes facietque inerti

vela Cocyto: tibi crescit omne,

et quod occasus videt et quod ortus,

parce Venturis: tibi, mors, paramur.

sis licet segnis, properamus ipsi:

prima quae vitam dedit hora, carpit. —Hercules furens Senecae