Formula:la-coniugatio-spec

E Victionario

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
(i)- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. -eō -eam   -ībam -īrem -ībō  
II. sing. -īs -eās -ī! -ībās -īrēs -ībis -ītō!
III. sing. -it -eat   -ībat -īret -ībit -ītō!
I. plur. -īmus -eāmus   -ībāmus -īrēmus -ībimus  
II. plur. -ītis -eātis -īte! -ībātis -īrētis -ībitis -ītōte!
III. plur. -eunt -eant   -ībant -īrent -ībunt -euntō!
Thema Vox passiva
(i)- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. -eor -ear   -ībar -īrer -ībor  
II. sing. -īris -eāris -īre! -ībāris -īrēris -īberis -ītor!
III. sing. -ītur -eātur   -ībātur -īrētur -ībitur -ītor!
I. plur. -īmur -eāmur   -ībāmur -īrēmur -ībimur  
II. plur. -īminī -eāminī -īminī! -ībāminī -īrēminī -ībiminī
III. plur. -euntur -eantur   -ībantur -īrentur -ībuntur -euntor!

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
-īre -iēns   —­
Vox
passiva
-īrī    

Gerundium Gerundivum Supinum
-eundī -eundus, -a, -um


Documentation icon Documentatio formulae[considerabit] [recense] [historia]

Propositum[+/-]

Creabitur tabula formarum verbi coniugationis specialis.

Usus[+/-]

{{la-coniugatio-4|1|2|3|4|5|6|act|impas|3plPerfIndAct2}}
1 = thema praesentis
2 = thema perfecti
3 = thema supini
4 = thema non supini
5 = praefixum
6 = thema passiva
act = vox activa solum
impas = vox passiva impersonalis plus
3plPerfIndAct2 = forma secunda (tertia pluralis, perfectum, activa, indicativus)

Exempla[+/-]

eō (īre)[+/-]

{{la-coniugatio-spec||i|it|act=|impas=}}

Verbum finitum

Vox activa
Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. eam   ībam īrem ībō  
II. sing. īs eās ī! ībās īrēs ībis ītō!
III. sing. it eat   ībat īret ībit ītō!
I. plur. īmus eāmus   ībāmus īrēmus ībimus  
II. plur. ītis eātis īte! ībātis īrētis ībitis ītōte!
III. plur. eunt eant   ībant īrent ībunt euntō!­
Vox passiva
Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
III. sing. ītur eātur   ībātur īrētur ībitur
Thema Vox activa
i- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. ierim ieram īssem ierō
II. sing. īstī ieris ierās īssēs ieris
III. sing. iit ierit ierat īsset ierit
I. plur. iimus ierimus ierāmus īssēmus ierimus
II. plur. īstis ieritis ierātis īssētis ieritis
III. plur. iērunt ierint ierant īssent ierint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
īre īsse itūrum,
-am, -um esse
iēns   itūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
īrī itum,
-am, -um esse
itum īrī   itus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
eundī eundus, -a, -um itum itū

exeō (exīre)[+/-]

{{la-coniugatio-spec||i|it||ex}}

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
ex- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. exeō exeam   exībam exīrem exībō  
II. sing. exīs exeās exī! exībās exīrēs exībis exītō!
III. sing. exit exeat   exībat exīret exībit exītō!
I. plur. exīmus exeāmus   exībāmus exīrēmus exībimus  
II. plur. exītis exeātis exīte! exībātis exīrētis exībitis exītōte!
III. plur. exeunt exeant   exībant exīrent exībunt exeuntō!
Thema Vox passiva
ex- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. exeor exear   exībar exīrer exībor  
II. sing. exīris exeāris exīre! exībāris exīrēris exīberis exītor!
III. sing. exītur exeātur   exībātur exīrētur exībitur exītor!
I. plur. exīmur exeāmur   exībāmur exīrēmur exībimur  
II. plur. exīminī exeāminī exīminī! exībāminī exīrēminī exībiminī
III. plur. exeuntur exeantur   exībantur exīrentur exībuntur exeuntor!
Thema Vox activa
exi- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. exiī exierim exieram exīssem exierō
II. sing. exīstī exieris exierās exīssēs exieris
III. sing. exiit exierit exierat exīsset exierit
I. plur. exiimus exierimus exierāmus exīssēmus exierimus
II. plur. exīstis exieritis exierātis exīssētis exieritis
III. plur. exiērunt exierint exierant exīssent exierint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
exīre exīsse exitūrum,
-am, -um esse
exiēns   exitūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
exīrī exitum,
-am, -um esse
exitum īrī   exitus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
exeundī exeundus, -a, -um exitum exitū

redeō (redīre)[+/-]

{{la-coniugatio-spec||i|it||red|act=|impas=}}

Verbum finitum

Thema Vox activa
red- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. redeō redeam   redībam redīrem redībō  
II. sing. redīs redeās redī! redībās redīrēs redībis redītō!
III. sing. redit redeat   redībat redīret redībit redītō!
I. plur. redīmus redeāmus   redībāmus redīrēmus redībimus  
II. plur. redītis redeātis redīte! redībātis redīrētis redībitis redītōte!
III. plur. redeunt redeant   redībant redīrent redībunt redeuntō!­
Thema Vox passiva
red- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
III. sing. redītur redeātur   redībātur redīrētur redībitur
Thema Vox activa
redi- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. rediī redierim redieram redīssem redierō
II. sing. redīstī redieris redierās redīssēs redieris
III. sing. rediit redierit redierat redīsset redierit
I. plur. rediimus redierimus redierāmus redīssēmus redierimus
II. plur. redīstis redieritis redierātis redīssētis redieritis
III. plur. rediērunt redierint redierant redīssent redierint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
redīre redīsse reditūrum,
-am, -um esse
rediēns   reditūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
redīrī reditum,
-am, -um esse
reditum īrī   reditus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
redeundī redeundus, -a, -um reditum reditū

trānseō (trānsīre)[+/-]

{{la-coniugatio-spec||i|it||trāns}}

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
trāns- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. trānseō trānseam   trānsībam trānsīrem trānsībō  
II. sing. trānsīs trānseās trānsī! trānsībās trānsīrēs trānsībis trānsītō!
III. sing. trānsit trānseat   trānsībat trānsīret trānsībit trānsītō!
I. plur. trānsīmus trānseāmus   trānsībāmus trānsīrēmus trānsībimus  
II. plur. trānsītis trānseātis trānsīte! trānsībātis trānsīrētis trānsībitis trānsītōte!
III. plur. trānseunt trānseant   trānsībant trānsīrent trānsībunt trānseuntō!
Thema Vox passiva
trāns- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. trānseor trānsear   trānsībar trānsīrer trānsībor  
II. sing. trānsīris trānseāris trānsīre! trānsībāris trānsīrēris trānsīberis trānsītor!
III. sing. trānsītur trānseātur   trānsībātur trānsīrētur trānsībitur trānsītor!
I. plur. trānsīmur trānseāmur   trānsībāmur trānsīrēmur trānsībimur  
II. plur. trānsīminī trānseāminī trānsīminī! trānsībāminī trānsīrēminī trānsībiminī
III. plur. trānseuntur trānseantur   trānsībantur trānsīrentur trānsībuntur trānseuntor!
Thema Vox activa
trānsi- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. trānsiī trānsierim trānsieram trānsīssem trānsierō
II. sing. trānsīstī trānsieris trānsierās trānsīssēs trānsieris
III. sing. trānsiit trānsierit trānsierat trānsīsset trānsierit
I. plur. trānsiimus trānsierimus trānsierāmus trānsīssēmus trānsierimus
II. plur. trānsīstis trānsieritis trānsierātis trānsīssētis trānsieritis
III. plur. trānsiērunt trānsierint trānsierant trānsīssent trānsierint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
trānsīre trānsīsse trānsitūrum,
-am, -um esse
trānsiēns   trānsitūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
trānsīrī trānsitum,
-am, -um esse
trānsitum īrī   trānsitus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
trānseundī trānseundus, -a, -um trānsitum trānsitū

fīō (fierī)[+/-]

{{la-coniugatio-spec|f||fact|fut|act=}}

Verbum finitum

Thema Vox activa
fi- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fīō fīam   fīēbam fierem fīam  
II. sing. fīs fīās fī! fīēbās fierēs fīēs
III. sing. fit fīat   fīēbat fieret fīet
I. plur. fīmus fīāmus   fīēbāmus fierēmus fīēmus  
II. plur. fītis fīātis fīte! fīēbātis fierētis fīētis fītōte!
III. plur. fīunt fīant   fīēbant fierent fīent

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
fierī futūrum,
-am, -um esse
  futūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
faciendī faciendus, -a, -um factum factū

faciō (facere)[+/-]

{{la-coniugatio-spec|fac|fēc|fact|||f}}

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
fac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. faciō faciam   faciēbam facerem faciam  
II. sing. facis faciās fac! faciēbās facerēs faciēs facitō!
III. sing. facit faciat   faciēbat faceret faciet facitō!
I. plur. facimus faciāmus   faciēbāmus facerēmus faciēmus  
II. plur. facitis faciātis facite! faciēbātis facerētis faciētis facitōte!
III. plur. faciunt faciant   faciēbant facerent facient faciuntō!
Thema Vox passiva
fac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fīō fīam   fīēbam fierem fīam  
II. sing. fīs fīās fī! fīēbās fierēs fīēs
III. sing. fīt fīat   fīēbat fieret fīet
I. plur. fīmus fīāmus   fīēbāmus fierēmus fīēmus  
II. plur. fītis fīātis fīte! fīēbātis fierētis fīētis fītōte!
III. plur. fīunt fīant   fīēbant fierent fīent
Thema Vox activa
fēc- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. fēcī fēcerim fēceram fēcissem fēcerō
II. sing. fēcistī fēceris fēcerās fēcissēs fēceris
III. sing. fēcit fēcerit fēcerat fēcisset fēcerit
I. plur. fēcimus fēcerimus fēcerāmus fēcissēmus fēcerimus
II. plur. fēcistis fēceritis fēcerātis fēcissētis fēceritis
III. plur. fēcērunt fēcerint fēcerant fēcissent fēcerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
facere fēcisse factūrum,
-am, -um esse
faciēns   factūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
fierī factum,
-am, -um esse
factum īrī   factus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
faciendī faciendus, -a, -um factum factū

satisfaciō (satisfacere)[+/-]

{{la-coniugatio-spec|fac|fēc|fact||satis|f}}

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
satisfac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. satisfaciō satisfaciam   satisfaciēbam satisfacerem satisfaciam  
II. sing. satisfacis satisfaciās satisfac! satisfaciēbās satisfacerēs satisfaciēs satisfacitō!
III. sing. satisfacit satisfaciat   satisfaciēbat satisfaceret satisfaciet satisfacitō!
I. plur. satisfacimus satisfaciāmus   satisfaciēbāmus satisfacerēmus satisfaciēmus  
II. plur. satisfacitis satisfaciātis satisfacite! satisfaciēbātis satisfacerētis satisfaciētis satisfacitōte!
III. plur. satisfaciunt satisfaciant   satisfaciēbant satisfacerent satisfacient satisfaciuntō!
Thema Vox passiva
satisfac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. satisfīō satisfīam   satisfīēbam satisfierem satisfīam  
II. sing. satisfīs satisfīās satisfī! satisfīēbās satisfierēs satisfīēs
III. sing. satisfīt satisfīat   satisfīēbat satisfieret satisfīet
I. plur. satisfīmus satisfīāmus   satisfīēbāmus satisfierēmus satisfīēmus  
II. plur. satisfītis satisfīātis satisfīte! satisfīēbātis satisfierētis satisfīētis satisfītōte!
III. plur. satisfīunt satisfīant   satisfīēbant satisfierent satisfīent
Thema Vox activa
satisfēc- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. satisfēcī satisfēcerim satisfēceram satisfēcissem satisfēcerō
II. sing. satisfēcistī satisfēceris satisfēcerās satisfēcissēs satisfēceris
III. sing. satisfēcit satisfēcerit satisfēcerat satisfēcisset satisfēcerit
I. plur. satisfēcimus satisfēcerimus satisfēcerāmus satisfēcissēmus satisfēcerimus
II. plur. satisfēcistis satisfēceritis satisfēcerātis satisfēcissētis satisfēceritis
III. plur. satisfēcērunt satisfēcerint satisfēcerant satisfēcissent satisfēcerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
satisfacere satisfēcisse satisfactūrum,
-am, -um esse
satisfaciēns   satisfactūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
satisfierī satisfactum,
-am, -um esse
satisfactum īrī   satisfactus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
satisfaciendī satisfaciendus, -a, -um satisfactum satisfactū