factus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfak.tus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fac·tus — morphologica: fact-us

Notatio

← Latine: faciō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
factus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	faciō (facere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	factus	facta	factum	nom.	factī	factae	facta
gen.	factī	factae	factī	gen.	factōrum	factārum	factōrum
dat.	factō	factae	factō	dat.	factīs	factīs	factīs
acc.	factum	factam	factum	acc.	factōs	factās	facta
abl.	factō	factā	factō	abl.	factīs	factīs	factīs
voc.	facte	facta	factum	voc.	factī	factae	facta

Nomen substantivum

fact|us, -ūs masc.

1. √ Actio faciendi.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	factus	factūs	I
gen.	factūs	factuum	II
dat.	factuī	factibus	III
acc.	factum	factūs	IV
abl.	factū	factibus	VI
voc.	factus	factūs	V

Translationes

Actio faciendi	dilatare ▼

Actio faciendi	collabi ▲

Anglice: the making (en) Germanice: Machen (de) n, Verfertigen (de) n