factum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

factum

API: /ˈfak.tum/

(classice)

Notatio

← Latine: faciō (facere)

Nomen substantivum

fact|um, -i neut.

1. Quem aliquis fecit, res gesta.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	factum	facta	I
gen.	factī	factōrum	II
dat.	factō	factīs	III
acc.	factum	facta	IV
abl.	factō	factīs	VI
voc.	factum	facta	V

Translationes

Quem aliquis fecit

• Anglice: deed (en), action (en)
• Esperantice: faro (eo)

• Francogallice: acte (fr) m. action (fr) f
• Germanice: Tat (de) f, Werk (de) n
• Hebraice: מַעֲשֶׂה‎‎ (he) m ‎(ma'asē), יְצִירָה‎‎ (he) f ‎(yetsirā)

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
factum	—	—	activa	supinum­	accusativo	faciō

• factum — casus accusativus singularis genus masculinum participii factus
• factum — casus nominativus singularis genus neutrum participii factus
• factum — casus accusativus singularis genus neutrum participii factus
• factum — casus vocativus singularis genus neutrum participii factus