transire

E Victionario

Discretiva

transire dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsīre
praesens activa infinitivus trānseō
trānsīre secunda singularis praesens passiva imperativus trānseō
Appellatio[+/-]
API: /traːnsˈiːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·ī·re — morphologica: trans-ire

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Ex salubri in gravem prima hieme, ex gravi in eum, qui salubris est, prima aestate transire melius est. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • idem in proeliis memoratae cuiusdam perhibetur operae, Thebarum oppugnatione vulneratus in alium transire Alexandrum non passus, multa praeterea eiusdem modi, propter quae rex defuncto ei duxit exequias urbemque tumulo circumdedit nomine eius. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, III. [[1] ] — transire
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: transire.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 64, [154] — transire