Jump to content

transirent

E Victionario

Discretiva

transirent dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

trānsīrent

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsīrent tertia pluralis imperfectum activa coniunctivus trānseō (trānsīre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /traːnˈsiːrent/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·ī·rent — morphologica: trans-irent

transirent

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
transirent tertia pluralis perfectum activa indicativus transir
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [tʁɑˈziʁ]
Syllabificatio phonetica: tran·sirent — morphologica: trans-ir-ent

Loci

[+/-]

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • … ut facile discerni posset ex eo non modo an obirent ac nascerentur, sed an omnino aliquae transirent moverenturque … —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 24, [95] — transirent
  2. Vicicitatio: transirent.