transisset

E Victionario

Discretiva

transisset dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsīsset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus trānseō (trānsīre)
Appellatio[+/-]
API: /traːnˈsiːsset/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·īs·set — morphologica: trans-isset

Loci[+/-]

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • est et L. Fulvius inter insignia exempla, Tusculanorum rebellantium consul, eodemque honore, cum transisset, exornatus confestim a populo Romano, qui solus eodem anno, qu<o> fuerat hostis, Romae triumphavit ex iis quorum consul fuerat. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 44, [136] — transisset
  2. Vicicitatio: transisset.