transitor

E Victionario

Latine[+/-]

trānsitor[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈtraːnsitor/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·i·tor — morphologica: trans-trans-it-or

Notatio[+/-]

Latine: trānseō (trānsīre)

Nomen substantivum[+/-]

trānsit|or, -ōris masc.

  1. Qui transit.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. trānsitor trānsitōrēs I
gen. trānsitōris trānsitōrum II
dat. trānsitōrī trānsitōribus III
acc. trānsitōrem trānsitōrēs IV
abl. trānsitōre trānsitōribus VI
voc. trānsitor trānsitōrēs V

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Discretiva

transitor dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

trānsītor[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsītor secunda singularis futurum passiva imperativus trānseō (trānsīre)
trānsītor tertia singularis futurum passiva imperativus trānseō (trānsīre)
Appellatio[+/-]
API: /traːnˈsiːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·ī·tor — morphologica: trans-it-or