Jump to content

transitus

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈtraːnsitus/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·i·tus — morphologica: trans-it-us

Notatio

[+/-]
← Latine: trānseō (trānsīre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
trānsitus
—
 perfectum passiva participium­ nominativo trānseō (trānsīre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. trānsitus trānsita trānsitum nom. trānsitī trānsitae trānsita
gen. trānsitī trānsitae trānsitī gen. trānsitōrum trānsitārum trānsitōrum
dat. trānsitō trānsitae trānsitō dat. trānsitīs trānsitīs trānsitīs
acc. trānsitum trānsitam trānsitum acc. trānsitōs trānsitās trānsita
abl. trānsitō trānsitā trānsitō abl. trānsitīs trānsitīs trānsitīs
voc. trānsite trānsita trānsitum voc. trānsitī trānsitae trānsita

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Nomen substantivum

[+/-]
Transitus, locus qua transiri potest.

trānsit|us, -ūs masc.

  1. Actus transeundi, ire trans aliquod locum.
  2. Locus quo aliquid transitur.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. trānsitus trānsitūs I
gen. trānsitūs trānsituum II
dat. trānsituī trānsitibus III
acc. trānsitum trānsitūs IV
abl. trānsitū trānsitibus VI
voc. trānsitus trānsitūs V

Dictiones collatae

[+/-]
Synonyma
  1. trānsitiō

Translationes

[+/-]
Actus transeundi, ire trans aliquod locumdilatare ▼
Actus transeundi, ire trans aliquod locumcollabi ▲
Locus quo aliquid transiturdilatare ▼
Locus quo aliquid transiturcollabi ▲

Discretiva

transitus dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

trānsitūs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
trānsitūs casus genitivus singularis substantivi trānsitus
trānsitūs casus nominativus pluralis substantivi trānsitus
trānsitūs casus accusativus pluralis substantivi trānsitus
trānsitūs casus vocativus pluralis substantivi trānsitus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈtraːnsituːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·i·tūs — morphologica: trans-it-us

Loci

[+/-]

Latinitas Romana

class.

  • igitur in suo quaeque motu naturam suam exercent, quod manifestum Saturni maxime transitus imbribus faciunt. —Naturalis historia Plinii [1][2]
  • Nam neque ex salubri loco in gravem, neque ex gravi in salubrem transitus satis tutus est. —De Medicina Celsi [3][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 24, [95] — transitus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: transitus.
  3. ↑ 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, III. [1] — transitus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=transitus&oldid=220879"