transeatur
Discretiva
transeatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
trānseātur | tertia singularis | praesens | passiva | coniunctivus | trānseō (trānsīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /traːnseˈaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·e·ā·tur — morphologica: trans-eatur
Loci[+/-]
Latinitas Romana[+/-]
- … ut populis, alnis, salici, quae vel inverso surculo seritur. iam haec ibi disponuntur, ubi libeat esse eas. quamquam seminarii curam ante convenit dici, quam transeatur ad alia genera. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 13, [68] — transeatur
- ↑ Vicicitatio: transeatur.