isses

E Victionario

Discretiva

isses dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īssēs prima singularis plusquam perfectum activa coniunctivus (īre)
Appellatio[+/-]
API: /ˈiːs.seːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: īs·sēs — morphologica: isses

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso -42…+18 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Scribimus, et lacrimis oculi rorantur obortis;
adspice, quam sit in hoc multa litura loco!
si tam certus eras hinc ire, modestius isses,
et modo dixisses ‘Lesbi puella, vale!’
non tecum lacrimas, non oscula nostra tulisti;
denique non timui, quod dolitura fui.
nil de te mecum est nisi tantum iniuria; nec tu,
admoneat quod te, pignus, amantis, habes. —Heroides Ovidii Nasonis [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1364)

  • Isses extra nostre habitabilis zone terminos, transisses occeanum, adisses antipodas; nullum tibi discurrendi finem, qua polles in reliquis, ratio fecisset. Quid multa? non alio quam podagre auxilio sisti quibas; illa tibi frenum stringit iubetque consistere. —Epistole familiares Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Heroides. (Bibliotheca Augustana): 15: Sappho Phaoni, versus 99 — isses
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: isses.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber VI. 3: [57] — isses