issent

E Victionario

Discretiva

issent dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īssent tertia pluralis plusquam perfectum activa coniunctivus (īre)
Appellatio[+/-]
API: /ˈiːs.sent/(classice)
Syllabificatio phonetica: īs·sent — morphologica: issent

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Et Manlius consul revectus in castra ad omnes portas milite opposito hostibus viam clauserat. Ea desperatio Tuscis rabiem magis quam audaciam accendit. Nam cum incursantes, quacumque exitum ostenderet spes, vano aliquotiens impetu issent, globus iuvenum unus in ipsum consulem insignem armis invadit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 47, [6] — issent
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: issent.