demonstro
Jump to navigation
Jump to search
Latine[+/-]
dēmōnstrō[+/-]
Appellatio[+/-]
API: /deːˈmoːnstroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trō — morphologica: de-monstr-o
Notatio[+/-]
Verbum transitivum[+/-]
dēmōnstr|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]
- Aperte monstrare, quod digito fit, ostendere
Coniugatio[+/-]
Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
dēmōnstrāv- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | dēmōnstrāvī | dēmōnstrāverim | dēmōnstrāveram | dēmōnstrāvissem | dēmōnstrāverō |
II. sing. | dēmōnstrāvistī | dēmōnstrāveris | dēmōnstrāverās | dēmōnstrāvissēs | dēmōnstrāveris |
III. sing. | dēmōnstrāvit | dēmōnstrāverit | dēmōnstrāverat | dēmōnstrāvisset | dēmōnstrāverit |
I. plur. | dēmōnstrāvimus | dēmōnstrāverimus | dēmōnstrāverāmus | dēmōnstrāvissēmus | dēmōnstrāverimus |
II. plur. | dēmōnstrāvistis | dēmōnstrāveritis | dēmōnstrāverātis | dēmōnstrāvissētis | dēmōnstrāveritis |
III. plur. | dēmōnstrāvērunt dēmōnstrāvēre |
dēmōnstrāverint | dēmōnstrāverant | dēmōnstrāvissent | dēmōnstrāverint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
dēmōnstrāre | dēmōnstrāvisse dēmōnstrāsse |
dēmōnstrātūrum, -am, -um esse |
dēmōnstrāns | dēmōnstrātūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
dēmōnstrārī | dēmōnstrātum, -am, -um esse |
dēmōnstrātum īrī | dēmōnstrātus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
dēmōnstrandī | dēmōnstrandus, -a, -um | dēmōnstrātum | dēmōnstrātū |
Dictiones collatae[+/-]
Composita
Collocationes
Dictiones derivatae[+/-]
- dēmōnstrābilis
- dēmōnstrātiō
- dēmōnstrātīvus, dēmōnstrātīvē
- dēmōnstrātor, dēmōnstrātrīx
- dēmōnstrātōrius
Translationes[+/-]
Aperte monstrare, quod digito fit, ostendere | dilatare ▼ |
---|
Aperte monstrare, quod digito fit, ostendere | collabi ▲ |
---|
Discretiva
![]() |
demonstro dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Lusitane[+/-]
demonstro[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
demonstro | prima singularis | praesens | activa | indicativus | demonstrar |
Appellatio[+/-]
API: [dɨˈmõʃtɾu] (Lusitane) - Syllabificatio phonetica: de·mons·tro — morphologica: de-monstr-o
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 60 — “DĒMONSTRO, as, āvi, ātum, are, a. 1. (de et monstro)”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 771 — “dē-monstro, āvi, ātum, 1. v. a.”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — dē-mōnstro, āvī, ātum, āre (tom. 1, p. 2034)
- ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — demonstrare
- ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — demonstro
Categoriae:
- Linguae Latinae index inversus
- Lingua Latina
- Paginae imaginibus exornatae
- Verba transitiva Latina
- Verba Latina
- Vocabulorum lemmata Latina
- Verba transitiva
- Verba
- Vocabulorum lemmata
- Verba Latina coniugationis 1
- Paginae cum translationibus
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Lusitana
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Lusitanae
- Formae affines Lusitanae per coniugationem
- Paginae cum fontibus